এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৮৮
অজামিল উপাখ্যান
হৰি ভকতিক লাগি কৰিও প্ৰবন্ধু।
কৃষ্ণক নুপুজে যিটো কিনো লোক অন্ধ॥
যাৰ নাম লৈলে মাত্ৰ সংসাৰক তৰি।
হিয়াত আছন্ত হেন কৃপাময় হৰি॥
যাবে নতু মিলে আমি দোৰ্ঘোৰ মৰণ৷
সত্বৰে কৃষ্ণৰ পাৱে পশিৱো শৰণ॥
কৃষ্ণৰ চৰিত্ৰ শুনিওক অবিশ্রাম।
সুখে দুখে মুখে নচাৰিবা হৰি নাম॥
কৰিলন্ত পাঞ্চসত্য কেশৱে পূৰ্ব্বত।
মহা নিষ্ট কৰি ধনঞ্জয়ৰ আগত॥
নাম বিনে অৰ্জ্জুন তাৰন্তা নাহি আন।
নিৰন্তৰে বেদৰ এহিসে অবিধান॥
হেন জানি কৃষ্ণৰ চৰণ চিন্তা চিতে।
কৃষ্ণ কথা অমৃতক পিয়া প্রতি নিতে॥
দোৰ্ঘোৰ যাতনা তৰিবাৰ কৰা কাম।
নিৰন্তৰে নৰে ডাকি বোলা ৰাম ৰাম॥
⸻
