সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:অজামিল উপাখ্যান.pdf/৮৭

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৮৫
অজামিল উপাখ্যান

নাম ধৰ্ম্ম এৰি হইবে পাষণ্ড পৰাই।
নখণ্ডিলে প্ৰায়ছিত এহি অভিপ্ৰায়॥
ৰাখিলন্ত কৰ্ম্ম কাণ্ড অজ্ঞানীৰ পদে।
কৰ্ম্মীক নেৰয় ঘোৰ সংসাৰ আপদে॥
জন্মে জন্মে কৰি আছে পাপৰ পৰ্ব্বত।
আজোৰন্তে নাম নাসে তাহাৰ মুখত॥
নলৱে সন্তৰ সঙ্গ স্বীকাৰ নেৰন্ত।
জানিবা সেহিসে নিজ পৰম পাষণ্ড॥
জন্মে জন্মে আৰাধিলে যিতো মহাহৰি।
তাহাৰ জিহ্বাত নাম আসে সৰ সৰি॥
তাৰ কৃষ্ণ কথাত উপজে আসি ৰস।
সি সি গুণৱন্তে গাৱে হৰি গুণ যশ॥
সেহি জন আন একো পুণ্যক নেদেখে।
হৰি ভকতক পাইলে প্ৰাণ সম দেখে॥
উপজে কৃষ্ণত প্ৰেম মনে ধৰে ৰূপ।
জীৱন্তে কৃষ্ণক পাইলে কহিলো স্বৰূপ॥
হেন বিমৰিষি যিটো মহা বুদ্ধিমন্ত।
অত্যন্ত কটত ভজে গুৰু ভগৱন্ত॥
শ্ৰবণ কীৰ্ত্তন নাম নছাৰে মুখত।
মোৰ দণ্ড যোগ্য নুহি যিটো গুণীনৰ॥