এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৭৫
অজামিল উপাখ্যান
নপুৰে ৰঞ্জিত চাৰু চৰণকমল।
কৃষ্ণৰ সদৃশ সবে ভকত বৎসল॥
লক্ষ কোটি দিগজৰ বল আছে গাৱে।
কৃষ্ণৰ সমান সবে অচিন্ত্য প্ৰভাৱে॥
সূৰ্য্যৰ জৌতি যেন চাহান নাজায়।
ব্ৰহ্মা আদি দেৱগণে পুঞ্জে যাৰ পাৱ॥
আনো যেবে কৰে ভকতক অপকাৰ।
সদায়ে কোবায়া তাক কৰে বুন্দামাৰ॥
হেন বা বুলিবি যেবে হোৱে বিষ্ণু দূত।
কিসক কৰিলে হেন মহা অযুগুত॥
পাতকীক ৰাখিয়া আমাসাক মাৰে প্ৰাণে।
তাহাৰ সিদ্ধান্ত শুন দূত সাৱধানে॥
যিটো ধৰ্ম্ম কৃষ্ণে কহিলন্ত নিজমুখে।
যাক জানি নৰে তৰে সংসাৰৰ দুখে॥
ভৃগু আদি কৰি ঋষি জগতে প্ৰখ্যাত।
মহা সিদ্ধ সবো যাক নজানে সাক্ষাত॥
দশ দিগপাল আনো সুৰাসুৰ নৰে।
নজানন্ত বিদ্যাধৰী কিন্নৰ চাৰণে॥
পৰম ৰহস্য নাম নজানে জগতে।
মনুষ্যে জানিবে আবে আক কেনমতে॥
