এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৭০
অজামিল উপাখ্যান
ৰাজাক দেখিয়া আতিমৰ্ম্ম গৈল চৰি।
কান্দে হুম হুমি তিনি দুতে আগে পৰি॥
সমস্ত সমাজ নিশবদ হোৱা আছে।
কি ভৈল বুলিয়া যমে পুছিলন্ত পাছে॥
পাতকীক কাঢ়ি লৈলে আমাসাক মাৰি৷
লোকৰ কতনো আৰু আছে অধিকাৰি॥
তুমিসি ঈশ্বৰ আমি জানোহো সদায়।
নাহি দণ্ডধৰ আৰ তোমাৰ বিনায়॥
তুমি যম ৰাজা পাঞ্চি পঠোয়া আমাক।
বান্ধি আন পাতকীক যম যাতনাক॥
পাপ পুণ্য বিছাৰি আপুনি দিয়া ফল।
কৈতো নতু কৰে যম দুতক দুর্ব্বল॥
কাম্পে সুৰা সুৰ সবে যাৰ দেখি খঙ্গ।
নতু দেখো কহিতো তোমাৰ আজ্ঞা ভঙ্গ॥
তোমাৰশে আদেশে পাপীক আনো ধৰি।
হাতে গলে বান্ধিয়া চামৰ লগাই জৰি॥
নাৰায়ণ আইস বুলি দ্বিজে দিলে ডাক।
কৈৰ চাৰি গোটা সিদ্ধে শুনি লেক তাক॥
ভয় নাই বুলি আৰাৱন্ত বাৰম্বাৰ।
খেদি আহি পাইলে যেন বিজুলি সঞ্চাৰ॥
