এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৫৯
অজামিল উপাখ্যান
উতন্ন নাসিকা ষ্কন্ধ কটি দন্ত পান্তি।
ৰাতুল অধৰ বিম্ব ফল সম দন্তি॥
জলে জিলি মিলি যেন অগনিৰ জ্বলা।
আপাদ লম্বিত হৃদয়ত বনমালা॥
কঙ্কন কেয়ুৰে ৰঞ্জে বাহু চাৰি খান।
ললিত বলিত নীল বলয় মোলান॥
বাজে কণু ঝুন কৰি কনক কিঙ্কিনী।
মাটিত লোটন্তে আছে পাণ্ট পীত ভূমি॥
চাৰু উৰু জঙ্ঘা যুগ যেন ৰাম কল।
সুবৰ্ণ নুপুৰ ৰঞ্জে চৰণ কমল॥
প্ৰকাশে শৰীৰ ৰস্মি সূৰ্য্যৰ জেউতি।
বসি আসে দ্বিজ আতি আনন্দিত মতি॥
কৃষ্ণৰ স্বৰূপ পাইলে সিটো অজামিল।
নামি চাৰি পাৰিষদে আসি আলিঙ্গিল॥
ৰথত তুলিলে ধৰি কৰি বহু মান।
ওপৰক লাগি পাছে চলিল বিমান॥
বৈকুণ্ঠৰ শ্ৰীক দেখি পৰম বিস্ময়।
কৰেঙ্গ বাসি আমি বেঢ়ি কৰে জয় জজ॥
শিৰত বৰিষে ৰঙ্গে কুসুম সুৰভী।
বাৱে ৰঙ্গে যত যত আনন্দে দুন্দুভি॥
