সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:অজামিল উপাখ্যান.pdf/৬০

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৫৮
অজামিল উপাখ্যান

কিবা আসে বুলি উৰ্দ্ধ দৃষ্টি কৰি চাইল।
ক্ষণেকতে ৰথ আসি সন্নিত ছপাইল॥
বিমানত দেখে সেই পৰিষদ চাৰি।
পৰম সুহৃদ মোৰ মহা উপকাৰি॥
এসন্ধে কৰিলে যম যাতনাত ত্ৰাণ।
আনন্দে দ্বিজৰ দেখি উলসিল প্ৰাণ॥
মিলিল সন্তোষ সবে শৰীৰ সিহৰে।
দুয়ো নয়ণৰ পৰা সৰ সৰি পৰে॥
ডাক চাৰি উচ্চৰিলা ৰাম কৃষ্ণ নাম।
চাৰিকো কৰিলা শিৰে পৰিয়া প্ৰণাম॥
দুনাই দ্বিজ অজামিল কৃতাঞ্জলি উঠি।
চাৰি পাৰিষদক নিৰেখে মন তুষ্টি॥
তাসম্বাৰ ৰূপত লাগিল যেন ধ্যান।
তেখনে ছাৰিলা বিপ্ৰে কৃষ্ণ বুলি প্ৰাণ॥
গঙ্গাত পৰিলা সিটো শুক্ল কলেৱৰ।
কৃষ্ণৰ স্বৰূপ ৰূপ পাইলে জ্বিজবৰ॥
চাৰু শ্যাম ৰূপ তাতে জলে পীতবাস।
নবীণ মেঘত যেন বিজুলী প্ৰকাশ॥
শিৰত কীৰিতি কৰ্ণে মকৰ কুণ্ডল।
নয়ন কমল মুখ চন্দ্ৰৰ মণ্ডল॥