এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই
৫৬ অজামিল উপাখ্যান । পতীত পাৱন প্ৰভু পশিলো শৰণে । কৰা গতি পতীতক আপোনাৰ গুণে । লোতকে তিতিল মুখ সুখ সাস্তি নাই । নিজ পাপ সুমৰন্তে মৰ্ম্ম চৰি যায় । নাই মন তুষ্টি উঠি দ্বিজ অজামিল । কৃষ্ণ কৃষ্ণ বুলি গঙ্গাধাৰক লৰিলা ॥ গৃহ ভাৰ্য্যা পুত্ৰক কৰিল পৰিত্যাগ কৃষ্ণ চৰণত অতি ভৈল অনু ৰাগ ! সাধু সঙ্গে ক্ষণেকে মিললি বিৰকতি। ভৈল ভাগ্যোদয় দ্বিজ মহা শুদ্ধ মতি ! দিন কতিপৰে পইলা গিৰি হেমন্ত । 'আকাশৰ পৰা গঙ্গা যথাত পৰন্ত । পৰম পবিত্ৰ খান বহে গঙ্গানীৰ । তৈতে আছে দেখি দিব্য গঙ্গাৰ মন্দিৰ । বহে গঙ্গানীৰ যেম স্ফটিক শঙ্কাস । পুষ্পাৰ সুৰতী গন্ধে শোভি দিশ পাস ৷ পৰম আনন্দে হুসা হুশীতল বাতে । দেখি দ্বিজ অজামিল বঞ্চিল তথাতে । জাহুবী জলত ৰঙ্গে কৰিলন্তস্নান । ৱসি দেৱ মন্দিৰত কৰিলন্ত ধ্যান ।
