এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৫৫
অজামিল উপাখ্যান
ভকতৰ সঙ্গ লৈবো কৰিয়া প্ৰবন্ধ।
আপোনাৰ আপুনি চিন্তিবো কৰ্ম্ম বন্ধ॥
কৰিবোহে৷ উদ্ধাৰ আপুনি আপোনাক।
পুনৰপি মই যেন নজায়ো যাতনাক॥
স্ত্ৰী ময় মায়া মহাগ্ৰাহে মোক ধৰি।
বাণৰক নছুৱায়ে যেন বশ্য কৰি॥
ভৈলোহে৷ বেশ্যাৰ চিৰ দাসতো অধিক।
অধমৰ মোৰ জীৱনৰ ধিক ধিক॥
মহা অনৰ্থত অৰ্থ বুদ্ধি ভৈল মোৰ।
আবে কৃষ্ণ কীৰ্ত্তন কৰিবো নিৰন্তৰ॥
নিশ্চয় নিৰ্ম্মল মন মোৰ সৰ্ব্ব ক্ষণে।
পশিলো শৰণে কৃষ্ণ বন্ধুৰ চৰণে॥
প্ৰাণন্তিকো কৃষ্ণ বিনে নিচিন্তিবো আন।
হে কৃষ্ণ কৃষ্ণ বাপ কৰা পৰিত্ৰান॥
মহা প্ৰেমে পৃথিবীত পৰি অজামিল।
কৃষ্ণ কৃষ্ণ বুলি সিটো অনেক কান্দিল॥
ইটো দ্বিজ জন্ম যদু নাথ বৃথা নিলো।
তুমিসে পৰম বন্ধু আজিসে জানিলো॥
মই পাতকীক প্ৰভু কৰিও উদ্ধাৰ।
পতীত পাৱন কৃপা কৰা এক বাৰ॥
