এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৪৫
অজামিল উপাখ্যান
সামান্য লোকৰ আবে কৰিলো ব্যবস্থা।
শুনা আবে পতিত দ্বিজৰ যেন কথা॥
পুৰ্ব্বা পৰে যত পাপ আছিল আচৰি।
সবাকো এৰাইলা নাৰায়ণ নাম স্মৰি॥
সমস্তে লৈলেক নাম ইটো অজামিল।
ইহাৰ পাতক পুনৰপি নুপজিল॥
আমাৰ মুখত শুনি বিষ্ণু ধৰ্ম্ম নিজ।
ভৈল মন নিৰ্ম্মল গুচিল পাপ বিজ॥
সিহেতু পৰম গতি পাইলে ইজন্মত।
ইতো অজামিলৰ ধৰম কেন মত॥
বুলিবি অজ্ঞানে নাশ লৈলে মাধৱৰ।
নুহিবেক শুদ্ধ শুনা ইহাৰ উত্তৰ॥
জানি বা নজানি কৰে ইহাৰ কীৰ্ত্তন।
তথাপি পাতক দহি নামে কৰে চুৰ্ণ॥
অজ্ঞানে বালক যেন পেলাইলেক জুই।
সেহি অগ্নি দহি যেন যান্ত ভস্ম হুই॥
নজানে নামৰ গুণ নলয়ে শ্ৰদ্ধায়ে।
কিমতে বিপ্ৰৰ ইটো পাপ নষ্ট যাই॥
হেন শঙ্কা মনত নানিবা যম দুত।
শুনা কহোঁ নামৰ মহিমা অদভূত॥
