সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:অজামিল উপাখ্যান.pdf/৪১

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৩৯
অজামিল উপাখ্যান

শ্ৰেষ্ঠ জনে কৰে যদি গৰিহিত কৰ্ম্ম।
দেখা দেখি অন্যো জনে তাকে বোলে ধৰ্ম্ম॥
পাছক লাগিয়া সেই প্ৰবৰ্ত্তিয়া যাই।
ইসে কষ্ট ভৈল ধৰ্ম্ম ৰাজাৰ অন্যায়॥
অজ্ঞানি দেখি কৃষ্ণে থৈলা ৰাজা পতি।
কৰিবেক পাতকীক সমুচিত শাস্তি॥
সেই জনে কৰে আবে ধৰ্ম্মত বিঘাত।
কৰিবেক মোকে আবে কাহাত সঞ্জাত॥
হেনবা বুলিবা ইটো বিপ্ৰ ধৰ্ম্ম ভ্ৰষ্ট।
ইহাক দণ্ডিলে তোমাসাৰ কোন কষ্ট॥
শুনা সাৱধান হোৱা ইহাৰ উত্তৰ।
জান নজানস কিছু মহিমা নামৰ॥
তাৰা সবে ধৰিলে বিপ্ৰৰ ধাতু যাই।
নাৰায়ণ নাম উচ্চৰিলে অনিশ্চায়॥
এতেকে কৰিলে বিপ্ৰে ইটো জথোচিত।
কোটি জনমৰ পাতকৰ প্ৰায়ছিত॥
মোক্ষকো পাইবেক হুৱা কৰ্ম্মতো মুকুত।
ইটো অদভূত নেদেখিবা যমদূত॥
হৰি হেন নাম লৈলে একবাৰ।
মোক্ষকে যাইবাক সি ভৈল কাচপাৰ॥