এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৩৮
অজামিল উপাখ্যান
পদ।
নিগদতি শুক শুনা নৃপ নিশবদে।
দুতৰ বচন শুনি চাৰি পাৰিষদে॥
ডাকিয়া বোলন্ত শুন যমৰ কিঙ্কৰ।
পৰম ৰহস্য ধৰ্ম্ম নাজান বেদৰ ॥
যতেক কহিলি মানে ধৰ্ম্ম মায়া ময়।
মহা পুণ্য কোন তাক নজান নিশ্চয়॥
এহি মতে কৰ পাপী জগতকে নাশ।
ৰাজা ভাল ভৈলে তাৰ ভাল হোৱেদেশ॥
কিছু নুবুজন দণ্ডি বাক লাগে কাক।
পাইলেক অধর্ম্মে ধৰ্ম্ম ৰাজাৰ সভাক॥
নিস্পাপীক কৰে দণ্ড কিনো মহা কষ্ট।
জানিলোহো আবেসে জগত ভৈল নষ্ট॥
সি যি মহা সাধু পুত্ৰৱতে পালে প্রজা।
কৰে সমুচিত শাস্তি সি যি ধৰ্ম্ম ৰাজা॥
অনাদায়ে দণ্ডে নুহি ৰাজাৰ লক্ষণ।
ভৈল নষ্ট লৈবে লোকে কাহাত শৰণ॥
