এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই
অজামিল উপাখ্যান । ২৫ মৰণত লৈলে নাম তাকে৷ কৰে দণ্ডা ৷ ৰহ ৰহ চক্রে কাটি কৰো খণ্ড খণ্ড। আমাৰ প্ৰভুৰ নাম লৈলে হুৱা ত্রাশ । নাহি ভয় বুলি সবে তেজিলে আতাস । ভকতকে৷ পীড়া পাইলে পৰম আপদে । পৱন সঞ্চাৰে পাইলে চাৰি পাৰিষদে ছাৰ ছাৰ বিপ্ৰক পাৰম্ভে আসে গেৰি । কোবাইবাক লাগিলা দুতক সবে বেঢ়ি ! চাপত্তন মৰা লাগি কৰোহে৷ প্ৰহাৰ চৱৰত দুয়ো গাল কৈলা ভিত্তাকাৰ । কোপে কিল মুকুতি লাঠিৰ দিলা চোট। গদাৰ কোবত পিঠি ভৈলা গোন্টা গোট ৪ অনেক কাতৰ কৰে দুতে গেৰি পাৰি ৷ কৌতুকে হাসও তাক দেখি সিদ্ধ চাৰি নমাৰি এৰিল৷ প্ৰাণে ভয় দেখায় বৰ ৷ হাতৰ এৰাইয়৷ তিনি দুতে দিল৷ লৰ মৰণৰ ত্ৰাস ঘোৰ যমৰ কিঙ্কৰ । ব্ৰাহ্মণক এৰি গৈলে তথাৰে অন্তৰ । পলাই গৈল কতো দুৰ পাছক নছায় মাটিত পৰিয়৷ পাছে থাকিল কেঙ্কায়
