সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:অজামিল উপাখ্যান.pdf/২৫

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই

অজামিল উপাখ্যান । প্রাণ পসি আছে সেই কনিষ্ঠ পুত্ৰত । নাৰায়ণ বিনে নাই বচন মুখত । শয়নতো থাকে মন পুত্রতে সগুলি । সপোনতো ডাকে সিতো নাৰায়ণ বুলি । ক্ষণ ক্ষণে মন তাৰ তনয়ত পৰে । সপোনে সচেতে নাৰায়ণ নাম নেৰে ৷ ভৈল সিটো বিপ্ৰৰ পুত্ৰত আাশ অতি। নজানিলে আয়ু আসি ভৈল সনাপতি ॥ নিলেক বয়স পুত্র স্নেহে আলে জালে। নন্ট গৈল জন্ম পাইলে ঘোৰ অন্তকালে ভৈল আসি বিপ্ৰৰ মৰণ সন্নিহিত । তিনি গোটা যম হত আগে উপস্থিত । ভয়ঙ্কৰ দেহা যেন আঙ্গাৰৰ বোজা । ৰঙ্গা দুই চক্ষুক ফুৰায়ে যেন গুঞ্জা | যেন পৰাসিলি সৰে ভয়ঙ্কৰ বান্ধ । খেদি আসি আছে যেন তিনি গোটা ৰাস্ক ॥ এক হাতে ডাঙ্গ আওৰ হাতে পাশ জৰি ৷ শৰীৰৰ লোম আছে স্বভাৱে শিহৰি | বিকট পিঙ্গল কেশ কুবেশ সর্বাঙ্গ । ভেঙ্গুৰা ভেঙ্গুৰী ভৰি স্থলন্তৰ জাঙ্গ ।