এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই
জ্ঞানৰ পথত, অজামিল উপাখ্যান । কৰ্ম্মতো বিঘ্নিৰ ভয় । নাহিকে সহায়, অকতি পথত, ঈশ্বৰ ৰক্ষক, জানিবা যেবে নিশ্চয় । জ্ঞান কৰ্ম্মে কাকে, অপক্ষা নকৰি, কৈৱলে ভকতি তাৰে ৷ ভকতি সহায়, নলৈ জ্ঞান কৰ্ম্মে, কৰিবে কিছু নোৱাৰে হৰিৰ ভকতি, যি নৰে নকৰে, পৰম মলিন বুদ্ধি । কৰে কোটি শত, যদি প্রায়শ্চিত, তথাপিতো নাই বুদ্ধি । যেন সুৰা কুম্ভ, সমস্ত তীৰ্থত, নুহিকে কিঞ্চিত, এক মাত্র মাত্র, এতেকে সকলে, পখালি সি পাৱে দুখ । তেনয় হৰি বিমুখ কৰাইলে মন নিবেশ। গুছিল পাপ নিশেষ পবিত্র তথাপি, কৃষ্ণ চৰণত, ভৈল প্ৰয়শ্চিত,
