এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই
১৬ অজামিল উপাখ্যান । জানেনে জানিবা, শুদ্ধ প্রায়শ্চিত্ত, দুষ্কৰ জ্ঞানৰ পথ । পৰম অলভ, যিটো প্ৰায়শ্চিত্ত, শুন। আবে মহাৰথ | লরে মাত্র এক, কৃষ্ণত শৰণ, অনি দেৱ নাই ৰতি । তপ ধৰ্ম্ম সবে, এড়িয়া কৃষ্ণত, কেৱলে কৰে ভকতি ৷ হেনয় বিৰল, ভকত সকলে, সমস্ত পাপক শোয়ে । প্রচণ্ড আদিত্ত, হেন জগতৰ, নিহাৰ নিশেষে শোষে । অতি সজাতিক, পাতকীক তাৰে, হেনসে হৰি ভকতি ! কোটি প্রায়শ্চিত্ত, কৰিয়া কৰ্ম্মীৰ, তৰিতে নাহি শকতি ॥ আছস্তোক কৃষ্ণ, ভকতকে সেৱা, পৰম জ্ঞানক, কৰি যেন শুদ্ধ হুই। সিমত পবিত্র শুই । পথ পায়৷ নৰে,
