এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৯
অজামিল উপাখ্যান
লাল ভক্ষ নৰকত পৰে পাপ কৰি॥
পিয়াৱে বিষ্ঠাক যমদুতে তাক ধৰি।
গৃহ দাহ কৰে যিতো বিষ দিয়া মাৰে॥
লোৰে গ্ৰাম দেশ যিটোদুষ্ট দুৰাচাৰে।
অসংখ্য কুকুৰে বেঢ়ি বজ্ৰ সম দণ্ডে॥
অন্ত কালে কামুৰি আজুৰি ছিন্দে আন্তে।
শাক্ষী হুয়া সভাত অসত্য বোলে বাণী॥
দ্ৰব্য বিক্ৰয়ত মিছা মাতে যিতো প্ৰাণী।
শতেক যোজন উপৰক নেই ধৰি॥
শীলত পেলাৱে আৰু হেট মাথাকৰি।
অবিচি নৰকে সিটো শুক্ল শিলাখণ্ড॥
চুৰ্ণাকৃত হোৱে পৰি পাপে কৰে দণ্ড।
দুনায় দুনায় তুলিয়া পেলাৱে অধো মুখে।
নযায় প্ৰাণ তথাপিতো দুৰ্জ্জয় মহাদুখে॥
বিপ্ৰ বিপ্ৰ বুলি যিতোকৰে সুৰাপান।
অন্তকালে অজামিল লৱে তাৰ প্ৰাণ॥
চিত কৰি পেলাই হৃদয়ত যান্তি ভৰি।
পীৱাৱে তপত লোহা অগ্নি ময় কৰি॥
জন্ম কৰ্ম্ম বিদ্যা তপে বাঢ়ে অহঙ্কাৰ।
বোলে মোত পৰে কোন বৰ আছে আৰ॥
