এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই
অজামিল উপাখ্যান । লাল ভক্ষ নৰকত পৰে পাপ কৰি পিয়ারে বিষ্ঠাক যমদুতে তাক ধৰি । গৃহ দাহ কৰে যিতো বিষ দিয়া মাৰে । লোৰে গ্ৰাম দেশ যিটোদুষ্ট দুৰাচাৰে ৷ অসংখ্য কুকুৰে বেঢ়ি বজ্ৰ সয় দণ্ডে। অন্ত কালে কামুৰি আজুৰি ছিন্দে আস্তে । শাক্ষী হুয়া সভাত অসত্য বোলে বাণী । দ্রব্য বিক্ৰয়ত মিছা মাতে যিতো প্ৰাণী । শতেক যোজন উপৰক নেই ধৰি । শীলত পেলাৱে আৰু হেট মাথাকৰি । অবিচি নৰকে সিটো শুক্ল শিলাখণ্ড। চুৰ্ণাকৃত হোৱে পৰি পাপে কৰে দণ্ড ৷ দুনায় দুনায় তুলিয়া পেলাৱে অধো মুখে । নযায় প্রাণ তথাপিতো দুর্জ্জয় মহাদুখে । বিপ্র বিপ্ৰ বুলি যিতোকৰে সুৰাপান৷ অন্তকালে অজামিল লৱে তাৰ প্ৰাণ । চিত কৰি পেলাই হৃদয়ত যান্তি ভৰি । পীৱাৰে তপত লোহা অগ্নি ময় কৰি । জন্ম কৰ্ম্ম বিদ্যা তপে বাঢ়ে অহঙ্কাৰ । বোলে মোত পৰে কোন বৰ আছে আৰ ৷
