এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই
সি স্মৃতি সপোন অঙ্কুৰ জাগিব লাগিছে অনন্তৰ নিৰন্তৰ, কান্দিব লাগিছে তাকে বুকে বান্ধি কৰি সঙ্গী জীৱনৰ। ১৯২৪ (চেৰাপুঞ্জি আকুল পথিক। আজি- গোটেই জগত ধু ৱালী কুৱলী নমনি কেনিও বাট, সজাগ ধৰণী জয় পৰি গ'ল হৰিল প্ৰকৃতি মাত। 89
