এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই
অঙ্কুৰ জীৱনৰো চিৰ লগৰীয়া, জগতৰ পশু-পথী সংসাৰৰ সুখ দুখ তোমাৰেহে প্ৰিয় সখী নাচাই এটিৰে৷ মুখ হই আছা মুকলি মূৰিয়া গিৰি গুহা উপবন ভৈয়ামৰ তপোবন তোমাৰেহে সাধনাৰ ঠাই, সংসাৰ সুখৰ ভূমি অকালতে এৰি তুমি লই গলা মন আঁতৰাই। মুক্তিৰ কামনা কৰি জীৱনত ব্ৰত ধৰি ভাৰি আছা এক মন হই, প্ৰভুৰ আশীষ দানে যাবা তুমি সিকাৰণে সিপুৰীৰ সেই থান লই। ৩৪
