এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই
অঙ্কুৰ। সকলো হিয়াত এচাতি এচাতি পৰি, অজ্ঞান আন্ধাৰ শান্তিৰ সূষমা “গুচাই মনৰ পেলালে পোহৰ কৰি। এনে নিৰমল ধৰ্ম্মৰ সোঁতত এবাৰ জোবোৰা মাৰি, কোনেও কদাপি নোৱাৰে ভুলিব নোৱাৰে এৰিব শাৰী। তযু ধৰমৰ কেনেনো মোহিনী, কেনেনো আকৰ্ষ শক্তি, এলাহত থকা মেলেচ হঁতেও কৰিলে অশেষ ভক্তি।
