পৃষ্ঠা:সুৰ বিচাৰি বাৰ বছৰ.pdf/৫১

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
 

ভাঙিবই লাগিব নৰপিশাচৰ ঘােৰ তাণ্ডৱ তাল

ডাঢ়ি ৰাখিলে ৰাখিব পাৰি
ৰবীন্দ্ৰ হােৱাহে টান,
জ্ঞানী মুর্খ‌ৰ মতৰ বলত
নৃপতি হবও পাৰি
যদি তাতেই থাকে ধ্যান,
পিছে বিক্রমাদিত্য, আকবৰ, অশােক
এই সব হােৱাহে টান।
বিলাসমত্ত ক্ষমতাদর্পী জীৱন এৰি
সৰল সাধু অশােক, আকবৰ,
বুদ্ধ, গান্ধী, যীশু হবলৈ
কৰিব লাগিব চূড়ান্ত সাধনা পাৰ।
নহলে সাধনা, সৰল সাধু শান্ত হােৱাটো
পশুৰ পৰা মানুহ হােৱাটো
মানুহৰ পৰা দেৱতা হােৱাটো
টান টান মহাটান।
প্রজাৰঞ্জক সাধু নৃপতিৰ সাধনা ভৰা
শান্ত সৰল নৃপতি আজি শূন্য বর্তমান,
কেৱল আত্মহিতায়, আত্মসুখায় কৰ্মৰত
অসাধু ৰজাৰ কুকীৰিতিহে দেশত জ্যোতিষ্মান।
তাৰ প্রমাণ ?
শান্তিৰ নামত য’তে ত’তে আজি
দেশ ৰক্ষক ৰাজ-বিষয়াৰ
পৈশাচিক নাৰীধর্ষণ, নির্য্যাতন,
লুণ্ঠন তাৰ জ্বলন্ত প্রমাণ।
‘মাতৃবৎ পৰদাৰেষু পৰদ্রব্যেষু লােষ্ট্রবৎ
আত্মবৎ সৰ্ব্বভূতেষু যঃ পশ্যতি সঃ পণ্ডিতঃ’
এই বাণী জ্ঞানীকণ্ঠৰ প্রাচীন ভাৰতৰ,