সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:শ্ৰীশ্ৰীশঙ্কৰদেৱ- ভূষণ দ্বিজ কবি.djvu/২৩৫

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হৈছে
[ ৭ ]

২০






২৩
২৪


২৫




২৬
২৭
২৯

৩০

পৃ























১২











১০
১২
২০



২০

শা




















যদুপতি—যদুনাথ। যদুবংশৰ প্ৰধান, এতেকে
কৃষ্ণ।
কাপুৰ্ণ্য—কাকৃতি।
ষাণ্ড—ষাৰ বা ষাড়।
পচোড়া—চাদৰ।
ঝাৰী—ললীলগা লোটা।
কামলী—আসন, কম্বল।
দুৰ্ব্বাৰ—নিষেধ কৰিব নোৱাৰা, শাসন নমনা।
তম্ভাইলেক—তম্ভ্ৰ-শতা, কামৰ পৰা বিশ্ৰাম
লোৱা।
তবধ—তধা, আচৰিত হৈ নিতাল মৰা।
পুৰীষ—বিষ্ঠা; যি পেট পূৰ্ণ কৰি ৰাখে।
যেন অৰিষ্টক কৃষ্ণে পেলাইলা লীলাই …
অৰিষ্টক দৈত্যক শ্ৰীকৃষ্ণই ওপৰলৈ তুলি নি
জোড়েৰে পেলাই দি মাৰিব খোজাৰ কথা।
কলধাতু—জীৱ।
মৰ্দ্দ—পিহা। মোহাৰি গুৰি কৰ।
লৰ ভেজা—পলোৱা।
নুহিক শাশ্বত ইটো অনিত্য সংসাৰ-হব
লাগে।
বাজন—বলদ গৰু।
প্ৰপঞ্চি—হলাই; বিস্তাৰিত ৰূপে।