পেৰিক্লিচ্
তেওঁৰ প্ৰভুক দি থাকোঁতে অলপতে, তেওঁক যি কিনিছিল, সেই মানুহজন ধনী হৈ উঠিল।
মেটালিন প্ৰদেশৰ শাসন কৰ্তা “লিচিমেকচ্”। তেওঁ মেৰিনাৰ ৰূপ গুণ আৰু পৰিশ্ৰমৰ কথা শুনি বৰ মুগ্ধ হল, আৰু সৌন্দৰ্য্যৰ ভাণ্ডাৰ মেৰিনাক নিজ চকুৰে চাবলৈ ইচ্ছা কৰি সেই সামান্য ঘৰলৈয়ে গল। মেৰিনাৰ ইমান প্ৰশংসা শুনি লিচিমেকচে একেবাৰে বিশ্বাস কৰা নাছিল। কিন্তু এতিয়া তেওঁৰ সৈতে কথাবাৰ্তা কৈ ইমান আনন্দ পালে যে তেওঁ তেওঁক তেওঁৰ গুণ আৰু ৰূপৰ নিমিত্তে প্ৰশংসা নকৰি নোৱাৰিলে; আৰু তেওঁক কলে “তুমি সদায় এনে সৎ আৰু পৰিশ্ৰমী কাম কৰিবলৈ অধ্যবসায় নেৰিবা। আৰু যদি মই কেতিয়াবা তোমাৰ বিষয় কিবা উলিয়াওঁ, তেনেহলে সেইটো তোমাৰ ভালৰ নিমিত্তে হে বুলি ভাবিবা।”
লিচিমেকচে মেৰিনাৰ এইবিলাক ৰূপ, গুণ, শিষ্টাচাৰ আৰু শিল্পকামৰ নিপুণতা দেখি তেওঁক ইমান ভাল বুলি ভাবিলে যে তেওঁৰ মেৰিনাক বিয়া কৰাৰ ইচ্ছা হল। আৰু ইমান নীচ অৱস্থাত থকাটো তেওঁ ভদ্ৰবংশৰ বুলি ধাৰণা হল। কিন্তু যেতিয়া তেওঁৰ মাক-বাপেকৰ কথা সোধে তেতিয়া কেৱল তেওঁক কন্দা আৰু নীৰৱে বহি থকা দেখি, তেওঁৰ এই সন্দেহ বেছি দঢ়ীভূত হল।
২২
