508 গুণি অসম-বুখী এখন যেমত বিয়ামত বা সুদামা মেৰি যে মত সাৰ পহলন যে আমিকে নিগড় থানা তাকি জমে বোদ তেমন প্ৰকাশ চৰিপখ খাকে জন্তু চিতাপ হান মেদে হতে মাম মাফিক তোভি সাক্ষাৎ খাহেদ কুমিয়েৰে সব চুয়াদ চশদকে মেস্তৰে না মেলে। এইমতে নবাবে বুলিলত, আমা দুই ককিয়ে যোলে শান্তি এপহে মেচা বুলিতে স্পাচ্ছে। পানিকো কমি নাহি হৈ। এতেৰুে আমাৰ সাক্ষাতে সাহেবৰ যিমান হুকুম হৈয়া আছে আমি সিঁঠাইত জমালে প্ৰস্তাৱত জাৰাৰ সলসিন্ধান্ত ফিৰি কিকাৰণ এ শহুচিষেণ। ধাতে কোটি ব্ৰহ্মাণ্ড ঈশ্বৰ শত কৰি শ্ৰেষ্ঠ, শান্ত্ৰত খাতি ভেদেশে তাঞিক নামান প্ৰকাৰে অচ্চ ভেদতুল্য ফহে। হহিৰ অভেদ তক নিন এক শাতিক ব্ৰহ্ম তোম খোদই জুলি আলাপৰৰ দিয়াৰ পৰুৰ বুলি ৰান কহে। এমন ইশ্বৰ সৰ্বোপৰি পৰবৰ্ত্তি আৰ ভোট ডফলা, কচাষি সিতো পাহাৰিলোকহে। যেই সকলে ও বচৰ আৰ দাণি পৰম আদৰ ভাবে সেৱা কৰিতে থাকে। এখন যে পালাই লোক গুলাম দি খেজমত সাৰ পইলন হামেচা সাহাবৰ নজিকি দৰবাৰি হৈতেও সিতো অজিজ্ঞাস্য ইশ্বৰৰ কাৰামতি আপন খাৰাপ গৈল খবৰ সম্প্ৰতি চাহেবে তামাম জ্ঞাত হৈ আছে। এখন হে আমি মিশেষ জানিলাম। ভাঙৰ দৰবাৰি পাংসাই লোকহে এমত অহম্মম কাম। এতেকে খাবাপ কি কাৰণ নাঙ্গাইব। আৰ অধিক হৈবাৰ সে লাগে। যাতে সাহেবে এমত অবোধ জনক লাগি একপ জবাব এতেকেহে অধিক কহিবাৰ আমাৰ যুক্ত নহয়। যিহেতু সাহাবৰ পইলনে ডাঙ্গৰ অপৰাধ কষিয়া আছে এই কাশত থাকিহে সি ঠাইতো সিহতৰ এইৰূপ অবস্থা হৈছে। এখন গাহেবৰ প্ৰীত অনুসাৰে নিয়মেত খকে সুদামাৰুে বড় ফুকম স্বৰ্গদেৱে খবৰ ফিৰি ভেজে তেল তে ইহা মিম সাহাবৰ সমস্ত ঠাইত বিদিত হব। পাচে আইলয়াৰ খয়ে ফেলে হয় উকিল খুব
