হাতীন।। [ ৪৮০ ) হবি। হাতী (শ) তাতী।। হাত-ৰাগৰ (বি) এনৰপৰা খান হাতী-শটি (স) হাৰিত হাতী যোৱ এনে পোৰা, নতুন নোহোৰ। ট, আকাৰত এটা ৰাটৰ নিচিনা হাসে .) ভালো কে হৈ ওলোৱা সৰু-সৰু তৰাৰ শাৰী। ৰলৈ যত সিম অপমূৰ য হাতী-তেঁতুৰি (শ.) এৰিং তেতুষিৰ হাত মৰামৰি (স, শ) কোনো নিচিনা কিন্তু তাতকৈ তাৰ লোকক বিষ লগীয়া কোনো বা | কাইটীয়া গছ। [নিচিনা। পাচে দিবলৈ পাত লৈ তাৰ ভূল- হাতী-বীয় (বি) হাতীৰ গুৰ। কাণে কোনো এটা। গত হাতী-হিষে .. | এ এন এনৰ হাতত সেতা হাত ছেলে ( হিম'। হৈ তেওক সাকী কাৰ্য। " হাত, সাৰ, মুক্ত হ, এ। হাতে পতি (জি, বি) এতি-হাতত। সকা মে, ৫ নাম মেডি এতি আনৰ হাতত। | সি; যেনে, গৰুবোৰ হাসি হাতে-নোতৰে , চুৰ- ৰ খেলিছে। বি। হাতত থাকোতেই; এতেকে, হাদা (স) মাই গোয়। আমিল। কোনো বেয়া কাম কৰি থাকোতেই হাহ (স) হাৰিদা, মূখামুখি কৰি ধৰ, ৰা বা পা; যেনে, তোক। হাতে সোতৰে ধৰিলে। | হান্স , ) খোচ, জো এ এহাৰ।(স.) খচ, গোয় হাতে-হাতে (কি বি.) এজনৰ হাতৰ।। পৰা আন এজনৰ হাতলৈ; অবি- | | হানি (শ) কতি, দইন। লা, ভেআিই। হাং (বি) গৰুৰ নিচিনা মানা, হাত কেৰে৷ (স.) দুয়ো হাত জুটি | ভো, (নিশাত)। বী বা লোৰ যতন। | হাথৰি (স.) বৰ পৰি, গৰ। হাত দল (বি) অনেক দূৰৰ বাবে | হাৰি , বৰ ভাগৰ পা। নাৰ মা। : হাবাণীয়া (বি) এ, ভাগল। হায়, উনি (স.) দূৰৈ থকা | | হৰি (স.) এ্য, গছ-লাৰি মানুহৰ মাতোতেওপৰলৈ হাত | | ঢাঠাই; মাটি চাকি শ + • মানিনা ইতি। • এ বাৰ কৰ।
