| মণ্ডিত। ( ৬৬ ) মদপী। কোনাে এক ধৰ্ষত এবৰ্ত্তা লােক- মত গজ ( বি) ভাৰ, শৰুত, বলী, বিলাকৰ সমাজ, ধর্থ-সমাজ। । (পুরুষত খাটে)। মণ্ডিত, (বি) ভূষিত, ধুন লগােৱা। মত গর্ব (স. শ.) অহাৰ, মইমতালি। মত, (শ) বাহা, অভিপ্রায় ; ৰাৰ, | মত গব্বী (বি) মইমত, অাবী। বিধান, বিধি। মত্ত (বি) বলিয়া, ৰাগিয়াল বন্ত, মততা স. শ.) লােকৰ অহিত কৰি | | আনন্দৰ বাখৰ ৰা জ্ঞানহীন বলৈ কৰা মন্ত্রণা, (চহা।। হােৱা । [বলিয়ালি । মতী (বি। দুষ্টা, অতী; পুৰুষক বশ | মত ( গু. *) মহােৱা অৱস্থা, কৰিবলৈ মন্ত্র বা আহুদি কৰা। | মৎস্য (স. শ.) মাছ, এবিধ পানীৰ মতলীয়া (বি) গীয়াল বস্তুৰ পৰা | হােৱা ৰলিয়া। মথ, সে থা) ঘোট, মাৰি ঘুৰাই বৰকৈ মত (স.) পুৰ, (জন্তু, মাহ)। | | লৰা। (কা, স) মথোতা ) (স ধা) আনৰ ৰা কোৱা বা|| | মধতী। পাঠ কৰা; নিমন্ত্রণ কৰা। মথ (স) ঘোটন, মথা কার্য। মতাৰুৰ (স.) ঘৰৰ চাল সমানে | মথনী (সশ) ঘোটনী, মান কৰিবলৈ ৰাখিবলৈ দিয়া শত বাহ-কাঠ ১ | গাখীৰ ঘোটা মাৰি। মতা) (স.) নীল বা ৰা দীপ্তি, ও | মখৰি(স.) পাগুৰিৰ দৰে মূত মহুতা) দিয়া এৰি খাৰৰ বাণী। | মেৰোৱা কাপােৰ। মতায়, সে শ.), মতৰ ভেদ, বিধানৰ | মথাউৰি) (স.) ৰাঢ়নী-পানী ভেটি- | অমিল, আন এক মত বা বিধান। মখাৰি লৈ নৈৰ গতিত বন্ধ। মতি (৯ ) মন, বুদ্ধি, আশা, মনৰ গতি। | ওটাপ। মতি (বি) নষ্ট-বুদ্ধি, বুদ্ধিহীন, বুড়ি মদ'সশ: বৰা, ম; ফটিকা অহাৰ ওচা। (স.) বুজি না | মদন সে শ.) কামছে। বিকাৰ। এিকাৰে। | মদনা (স:) এৰি বুকুৰা টে।। মতিহীন (বি) বুমিহীন, বুড়ি নথকা। | মণী ( স. শ.) মদ-ফটিকাত ৰৰ ৰত মতে (অব) বিধান সৰি; দৰে, মাহ, মাহী। (বি) মা- মগে (বি) “মলীয়া চো। । কত যত।
