পৃষ্ঠা:পঢ়াশলীয়া অভিধান.djvu/৩৯৩

গুলী। মৰী মৰ (অ, ধা.) গজালি ওলা; কুহি- মঠীয়া (স. শ.) মুখ-হল, ভিজি-চুটি পাত ধৰ। | এবিধ মাটির পাত্র, মাঠী ( হি- মৰি) বং) মুটুকী। ( (স.শ) অঙ্কুৰ, গঙ্গালি। | মড়ল (স. শ.) বিয়াত পাণী-তোলা বট খবলৈ সজ। নানা বৰণীয়া চ, মট (স.শ.) মােৱামৰীয়া, মৰাণ,আসা- চন্দ্র বা সূর্যাক বেৰি ওলােৱা নানা মৰ এজাতি মানুহ ; নিন্দাৰ্থত ।। বৰণীয়া ৰশ্মি এবিধ বিষাল সাপ। নিষ্ঠুৰ মানুহ।। | মঙুলী . শ.) গাত ঘূৰণীয়া ফুল থকা মটাই ( ক্রি. বি.) মটৰ শব্দ কৰি, | মন্ডলী পাক (স. শ.) বৰকৈ ঘুৰা পাক। | ঠনই। (লন নােহােৱা ! | মডুৱা (বি) মাড়-নকট, মাড়ে সৈতে নট (বি) কর্কশ টান, লাৱণ্য বা | | থক। ( কাপোৰ । মটীয়া (বি) মাটিযুক্ত ; মাটিৰ নিচিনা; | মণি (স.) ৰ বাখৰ; মুতা; মাটি-বৰণীয়া ।। ভিজিত পিন্ধা অলঙ্কাৰ; চকু মটমটনি ৩. শ.) মটমটু শৰ; আপো -1। মাজৰ ঘুৰীয়া কলা ভাগ। নাৰ বৰ বা ক্ষমতাৰ কথা কৈ | মণিকট ( শ.) নাম-ঘৰৰ মূৰত লগাই কৰা অহাৰ, গণ্ডপ। সামূতিভাগৱত-আদি থােৱা ঘৰ। মটুমটা (অ. ) মটমট শৰ কৰ; | মণি-ছাল (শ) হাইঠা-গুটিৰ ছাল। আপােনাৰ বাৰ বা ক্ষমতাৰ | মণিব (স.শ.) হাতৰ তলুৱাৰ ওৰ গপ মাৰ। গাঁঠি। মটমটীয়া (বি) মটমট শব্দ-কৰা, টান! | মণিৰাজ, (স.) এবিধ ফুল। মঠ, (স.)দেবতাৰ মন্দিৰ, দেৱালয়; |a(স.শ) ভাত খচি বা চিৰা । গপ, ঠেহ, খং কৰি কোনাে কাৰ্য। আখৈ সিজাই কৰাস। কৰিবলৈ হােৱ। অমান্তি। মণ্ডল (স. শ.) চক, গােলাৰুতি; চন্দ্র মঠা (বি) ভাজ আৰু টান, মােট।।।। বা সূৰ্য্যক বেৰি ওলােৱা নানা মঠা (বি) শকত আৰু কর্কশ (চাউলত বৰণীয়া ৰশ্মি; কোনো ত্যৰ খাটে)। কাৰণ নানা বৰণীয়া ৩জিৰে পৰা মঠাল (ম. খা.) দলি-মাৰিৰে কোবাই | চক, মড়ল। মণ্ডলী (স.) সভা, সমা যেত।