দৈৰযােগে। | ( ২৩২। দৈৱযােগে । ( কি. বি.) ক্যৎ | দোপাকীতেপাকী । বি) পাৰু লগাই দৈবাৎ ) কপালৰ কেৰত ৰা। কো; কােন নােকো, লৰ দেৱতাৰ জাত। চৰকৈ কোৱা, (কথা)। দৈঘী (বি) কপালৰ ৰশ, কপাল | দোপটপিটা (বি) এৰল, কলহৰ অনুসৰি হােৱা। তাৰ তুলা। মুখেৰে ৰকাৰ নিচিনা, (বংশ)। দৈবিক (বি) দেৱতাৰ সত্ৰীয়া; দেৱ | নােচলীয়া (ৰিছতলীয়া,একেবারে সৈহি (বি' কায়িক পাৰ। | দুজন এই একাৰে কোৱা। দোকা(স.) নত ক, চাপ, ওপ- | দোষাহী সশ.)সংক্রান্তি,এমাহগৈবান ৰৰ আগলৈ যান। এমাহ সােমােৱ। দিন। (মা। মােহ (স.) তিতি পি। | দোমােজা (স.) টা ৰন্ত একে লগ ৰাণৰ পতা এবিধ অলঙ্কাৰ। ১ | ৰা ওচৰ-চৰি হােৱা ঠাইটাৰ সােকানােল(শ) নিচেই ৰাতি | যােৰােণ-ফুল (স.) এবিধ গুনি গুৰ লগীয়া পােৰ। | হােৱা গছ আৰু তাৰ ফুল। দেকোটা (বি) দুয়াে পাৰ উপচি। দোৰেল(স.) কপােৰ দোমো- যােব, হয়ে পাৰ তল নিও।। | | কোট; এন কাপােৰ মােৰু | টাই কাপ। লে-বিল (স.) আলজি, বিভাৰ | মােৰােলা যথা.) দুখৰণ কৰিাপ, জন নি। মোটাই কাপ । মােণ (স.) শাচ সে শ ধৰা । এবিধ কাঠাৰ পাড়। | কাের্বো ঘােৰ চোৱা। মােণতি (স.) চিলগােৱা কাঠ, যােবােৰ যােৰ,সেশ) কোনটো কাৰ্য্য | | যাৰ ফা। ৰা উচিত নি কৰিব নােৱৰা | নেল ( ১ নােলনত উঠি খেলি এ । (উচাল। | T; ওলমি লৰি খাৰু। শে, (স.) কোনাে বস্তুৰ ওপৰত| লালন (স.) ওলমি লৰিা কাৰ্য। উৰিৰে মৰ। হেচা। ওপৰলৈ, সেইপে লৰি ধেমালি কৰিবলৈ উঠিবলৈ যিয় হৰৰ কাৰণ বৰা | ওয়াই ৰা এটা পাট। মােগনি (শ) মানুহৰ মহা চি | দেলা(৯) মাহে কাত নিয়া ভৰিৰে খেচিলে পৰা আঠ পিটনি। এৰি যান। দোলনততুলি লাল মাটি। এফান আন ফাললৈ না।
