- দেন । (৮.১ মলি, মঠ। নেং। [ ২ ] দৈৱৰি । সে (বি) আলগা, উপদেৱতাৰ | দেহতত্ব (স. শ.) এ আৰু গছৰ গা নিচিনা। | অাৰু ইন্দ্রিয় বা অবিলাকৰ সেৱা (শ যা) ৰা বা তাৰ এতি আৰুকাৰ্য:জনােৱা বিতা। শােক এখান ঢাকাৰক | নেহি (অব) পুতেকৰা যাত। মুছলমানৰ ৰ্মোপদেশক। । দেহি ঐ (অষ্য)কোনো মৰমৰ মানুহক অং সাত পা দে দু। | প্রকাশক মাত। দেৱালয়) দেবী(স) দেৱতাৰ ভাৰ্য্যা, গােশানী। দেখিনি।সে শ.) বৰ প্রিয় মা- ৰাহ্মণৰ তিৰােৰ আৰু ৰজাৰ | মেংিডুখৰিহ মতা মত। পাট-মা উপাধি। | সেখাণ, (ক.) বৰ মৰমৰ মানুহ নােত, (.) যেভালৈ দিয়া। নিৰ মাটি। | দৈ (স.) গোট মৰা গাখীৰ; পাত দেৱােৰীয়া (বি) সহােসনীয়। শকৈ ভূলােৰ। কাঠ। (বাই। (স.) এনা ৰাৰ শৰীন, সৈকল (স.) এৰি পানীত ১ পৰিীৰ এগ। | ফৈটকেলি (স.) বিয়াৰ আৰতে নেশচাৰ,(স.) কোনাে এক দেশত। | -ৰৰ পৰা ন্যাৰ লৈ লৈ আগৰপৰা চলি আৰীতি। | গাখীৰ ভৰাই নিয়া টেকেলি। শােধিকাৰ, (স.) দেশ গী । দৈত্য (স ) , যান। বা ; দেশ কোনাে এত | দৈনিক (বি) দিনে হােৱা ৰা ; মনরোগ। এদিনীয়া। (স.) এতিদিন নেশা, (খ) আন কে, বিশে। | নাৰ বাৰৰ বিৱৰণ। | (বি) বিনেলৈ মােৰ মূৰ | দৈয় (1) ঝিৰ দিনা পূৰা মৰা- । (তৰা ।| ন্যাৰ গাত হৈ পৰা কাৰ। সে তিনি কে এৰি বিদেশ | দৈ (স.) পাল, । (ফাৰ্য্য। নেন (বি নি সে নি নে | দৈন (স.) এৎ হোৱা । (সলাে যেত।| rৈ(ক) গণকণেতা; দেনে ( বিত্যক দেশত। এ নি। [ংশ। দেশ) , গ। Iহৈৰিণাৰু ) পালৰ কে,
