গোলাপ,। ( ২৩৩ ) নােলা-পৰ, মেচ লৈ মা-ভাগত খান | দােহাসে ওজাই খােৱাৰ পাছত হ, হােৰোপা-খা, যেনে, চালান। গীৰ যি ভাগ সকলােৰে গায়। দেলা পৰিছে। ( শ.) কাটি করা গেছে। দেলা-ভাবী (স.) দুলীয়া। বা দুই ৩, (প )। গেল। দোচ, (অ, .) উপশম হৈ পুনৰায় | দোহৰা (স.)হােলো না লাগৰ | চাৰ হ। [ বুলাও। আৰু পাৰ হৈৰ মাজৰ মুকলি মােৰনীয়া (স. শ.) বিদেশী ভাষা | দৌকা (স) হিংসা, টপ। নােৱাই (ক্রি. বি.) পুনৰা, আকে। | দৌল (স.) দল গেল। নােঙাৰ (স.) এবাৰ কৰা কাম | দৌলায়মান (বি) দৌলৰ সমান, একে পুনৰ কৰিবৰ এয়ােজন। 1 চাইতে গেটাই থােৱ।। দোৱা (স. শ.) আন এক জাতি বা | দৌহিত্র (স.) জীৰ পুতেক, নাতি। | বিদেশী ভাষা। | (ী) দৌহিত্রী) দোৱাবাৰ, (ক্রি. বি)পুনৰাৰ, একে | Fত, স..) পাট বা কফি হােৱা-ভ(বি) দুবাৰ ভা, (চিতি দূত-ক্রীড়া) আদিৰ খেল। খাটুে)। এব্য (স.) ব, সম্পতি। দোৱালি (স.) সেঁতেৰে বা অৰীৰে এ, (বি)জাল হােৱাপানীৰ নিচিল। | বৈ দিয়া আসদিৰ গুলি। | ভূত (বি) এ হোলীয়া,মা। দেয় (স.) এগৰ, অপৰাধ, দাই ; ব্রাক (স.) গৰু ৰা খাৰৰ পৰা দু ; অহীন (স.) দোষ। কৰা এবিধ টোকল । দি, গাই ধৰ; যেনে, তাক সক- | ভাগ (স.) এবিধ লতাৰ গুটি, লােৱে জুষিছে। (ধৰণ। | লতাপনীয়ত; তাৰ গান । দোষণ, (ক স) সােষ দিয়ন, দাই। | ত (বি), বেগ। নােমাজােষ (স.)ৰে নে না, শী (বি) বেগাই যােব. গৰ নে নিগৰ।। শ্ৰোহ স) হিংসা, অপকাৰ। মােযী(বিনাযু, এগৰীয়।(স.) | লোহীৰি) অপকাৰী (স) কাৰ- নেকৰোতা। ধেৰোত। | বোতা; পাৰ কৰিবলৈ দোতে ফেনিও, দাই | চেষ্টা কৰে। যোহন (স.)গাখীৰখীৰো কাৰ্য। শসা) , দুখি হ।
