তাম। | ( ২০৬ । তালি। তাম্ (স. শ. এবিধ ৰা ধাতু। | তাৰণ, (ক, স.) উদ্ধাৰ কৰণ। মুক্তি তামসিক (বি) তমােগুণয়।। দান। তামি ঘৰ। (স. শ.) কাপােৰৰ ঘৰ। তাৰতম্য (স.) নূনাধিক; এতে। তামী (স. শ.) পাত ব্যৱহৃত তামৰ | তাৰহ, সে. শ.) শাসন, দমন; বাধা। | বাটি। তা (স. শ.) নক্ষ, তৰা। তামূলী (স.শ.) বৰলােক তামােল তাৰি (বি) পৰিমাণতকৈ অধিক কাটি দিওঁত।। ( বি), বৰকৈ | (খােৱা-পিয়াত খাটে)। কি.বি.) তামােল খােৱা, তামােলত ৰত। ঘন কৰি, ডাঠ কৰি, যেনে জেও। তামােল। (স.শ.) তাল জাতি | খন তাৰি আন। তাম্বুল এবিধ গছ, তাৰ গুটি ; তাৰিকৈ ( কি বি.) পৰিমাণত কৈ পাণ চুণ আদিৰে মিহলাই চোবা- | অধিক কৈ। বৰ নিমিত্তে যুগুত কৰ। সেই | তাৰিখ (স. শ.) কোনো কাকত লিখা। গুটিৰ সৰু সৰু খণ্ড, গুৱ।। 1 বা কাৰ্য হােৱা দিন। তামােলগামােছা (স.) হাচটি, | তাৰিণী (স.) উদ্ধাৰ-কাৰিণী, যা তামােল-পাণ বান্ধি লৈ ফুৰোৱা | কৰতী; মুক্তিদায়িনী খ্রী। সৰু কাপােৰ। তাৰী (স. শ.) তাল ফলৰ ৰস। তাম্রপত্র (স. শ.) ৰজাই মাটি আদি দান-কৰাৰ কথা লিখা চেপেটা তাৰোতা (ক. স) ৰক্ষা কৰোতা, তাম, তামৰ ফলি। | উৰকৰোঁতা; মুক্তি দিওঁতা। তাৰ, (উপশ.) নােম, কাঠী বা তদ্রুপ | কিক (স. শ.) তর্কশানােতা। বন্ধৰ সমূহ বা আটি বুজাবলৈ সেই। বি) নৈয়ায়িক, তর্কশাস্ত্র অনা। বস্তু বুজোৱা সংঞ্জা-শব্দ বা তাৰ | | তাৰ পৰ। (স) সেই ঠাইৰ পৰা। বিশেষণৰ পাচত দিয়া শব্দ; যেনে, | তাল (স. প.) এবিধ গছ; গীতৰ ঘৰৰ চুলি-তাৰ, বাঢ়নী-তাৰ, তাৰ । আঘাত বুজাবলৈ মৰ। চাপৰি; বাঢ়নী। সৰু বা ভাল তেনে বস্তু । সেই চাপৰিৰ সলনিৰদোৱা এবিধ বুজাবলৈ “তাৰি” হয়। যেনে, বায়; খলপা । চুলি-তাৰি। (স) সেই ঠাইৰ। | তালব্য (বি) তালৰপৰা উচ্চাৰিত, (স.) উদ্ধাৰ কৰ, আপদৰ পৰা | তালুত উৎপন্ন। খ; মুক্তি দি। || তালি (স. শ. তাপলি।
