তীয়া। ( ২০০ ) তাৰি। -তীয়(বি) মাটিৰ তলে ৰৈ | ভাত-শাল সেশ) তত বোধ। (নৈ)। [কো।| কাপােৰবােৰ । অৰী (ৰি সৰুকৈ গােৱা ৰা | আৰুৰ, (বি। এলপ, কম;নােবাৰ। তলৰীয়াকৈ (জিবি) সৰু মাতেৰে। | কৰা (স ) কক, টুটা। তহিলং (দশ) ও এলবৎ (আনক! ভাবী। (বি) অলপীয়া, কম কা; মা-টাত খাটে)। | অল; নোবােৰ। কমকৈ। তহিলং কৰা বি) বৰকৈ দু দিয়া ; ! তাৰকৈ কি বি.) অলপীয়াকৈ শিকাৰ্যত পাৰ্গত। ১ | তাৰ (স.) উৎকৰ কৰ, আগ- তহিলং কৰি (ক.বি) ৰকৈ দুখ দি, কৈ ভাল কৰ। [ছপা পুথি। | বেগতে কার্য সমাধা কৰি। ১ | তাৰণ, ক ) উৎকৰ কৰ কাৰ্য্য। (স.) ভাতি সঞ্চালিত কৰ, | (স.) সংশােধন কৰি এক | ভ'তিৰে তাও দি। নাশকেবােৰশাসন, মন। তাই (স) সেই জনী তিৰোতা। | হাত, (গ) সেই ঠাইত। খোয়। ইলুকীয়া (বি) টুটকীয়া; অবিশ্বাসী | তাৎপৰ্য (স. শ.) কথাৰ ভাৱ, অতি নী। [তাও ভাত ৰাখিলে | দৃশ,(কি বি. ভেনে, সিমান। তাও (স.) তাপ, উষ্ণত; এবাৰ ভৱিক (বি) তন্ত্র সম্বন্ধীয়; অন্য মতে | কত বহাই ভাত । যেনে, । চলা। (.) মতে চলা তাও (ক) বা উলিওৱা কাৰ্য, সােক। (শােহ। | (ভাৰৰ ৰস ৰাহি কা)। | ভাপ, কেশ, উষ্ণত, উপত গুণ। তাওনি (শ) গেজ, পেটত | আপনি (স.) কাপোৰৰ ফাটত সি | নলালগােৱা লােটা। | দিয়া এভোৰ সৰু কাপাের তাওদিয়া ( কি) অনিক! কোনােবচাকিৰৰ কাৰণ লগই যেনে-গোফত ও নিহ। | মিয়া সৰু থত। উত (স)কাপােৰ ববলৈ শালত। তাপ ( খ) বোৰ সহি ৰা কত লগােৰ ঘৰ কৰিলাৰু; | লৈ ৰিহাক। শালতা কাপােৰ। | গণিতবি) খিত, বোৰ পােৰ। আঁতী (স.)ণােৰ ৰৈ গৰিকা | উপৰ পৰা পােৰ।। কৰে। এ জিনী। । অবিবি) নিও পার্গ।
