তালু। ( ২০৭ । তিৰী। ভালু (স. শ.) মুখৰ ভিতৰৰ ওপৰৰ | তিতামূৰীয়া (বি) লঘােত ৰাৰ ভাগ ; মাজমূৰ। | তাপত মূৰফুৰণীয়ে ধৰা ৰা মুভি তালে তালে (ক্রি. বি.) প্রতি-তালত, | হােৱা। | তাল অনুসৰি, তাৰ নভদাকৈ। | তিতা-লাউ(স.)এবিধ দীঘল ভিজিৰে তালৈ (স) সেই ঠাইলৈ। তিতা বনৰীয়া লাউ। তালমূৰীয়া (), (বি) এষােৰ তালৰ | তিতিকি (বি) অলপ তিতা। দৰে সমান। তিনি (স.) চত্ৰৰ মাহেকীয়া গতিৰ তাৱৈ (স. শ.) সখিৰ বাপেক, বােপা | যিশ ভাৰ এভাগ , ৩ এতি- ইৰ সখিয়েক; নিজ নামেৰে যােৱা | পদৰ পৰা আমাৰলৈ শি দিনৰ মানুহৰ ৰাপে। এদিন। তাহ “হােন” চোৱ।। তিনি (সং) একাধিক দুই। তাহানি (ক্রি. বি.) পর্ব, আগৰ | তিনি-পৰীয়া (ত. শ.) দিনৰ ৰা ৰাতিৰ | তৃতীয় ভাগ। তাহােন (স. শ.) মাড়, উঁতৰ ঘৰ | তিনিমুনি বাটু ( শ.) তিনটা বাটৰ তাত মজা সিজোৱা ধানৰ | মূৰ মিলা ঠাই। আঠা। তিনিসী, (স. শ) তিনি আওচ,না তিজ্ঞ ) সে. শ) এবিধ লতা; তাৰ | লেৰে পৰা পৰিকৈ তিনিবাৰ তিৱহ, খাভ ফল। কৰ। চাই। ধৰা সলি। তিত (অব.) আ হ; পানীযুক্ত হ। | তিফাই (স. শ.) এবিধ লোৰ তুই তি (বি) নিমৰ নিচিনা আস্বাদযুক্ত। | তিমি (স. শ.) এবিধ মাছৰ কাকতিৰ মনত কষ্ট দিয়া। (স.) তিত। | বৰ ভাগৰ সাগৰৰ । আস্বাদ বা গুণ ; তিতা সন্ত। | তিৱনী (স. শ.) গা ধোতে পি। সক (৭. বা.) আর্ভ কৰ। (বি? আ T চুৰিয়া। সেমেকা, পানীয়ে ভেজা, টেপ- | তিয়া (স. ধা.) তিতা, আত্ৰ কৰ। টেয়া। তিৰস্কাৰ,(স. শ.) গালি, বিতণ্ডা, তিতচণ। (স.) এবিধ সুকাঠী গছ। নিশা। তিতাসুল (সশ) বাহক জাতীৰ এবিধ | তিত (বি) গালি-খােৱা, নিক্ষিত। গছ, বা বাহক। | ভিী (স.) তিৰােতা।
