পৃষ্ঠা:দামোদৰ দেৱ চমু জীৱনী.djvu/৩৫

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই

জাৰ আগত ভালেমান কুট কথা লগাইছিলো। সেই কথাকে সচা মালি পৰীতি বোজনো পতিক গোটখুৱ এখনি সত। পাহি গুৰুক সেই গালৈ নিয়ালে। আৰু গুৰুৱে শাস্ত্ৰৰ মত মনে নে নেমানে এ বিষয় পলিৰ দ্বাৰাই পৰীক্ষা কৰালে। সেই মহা মনেপাধ্যায় সকলে শালৰ বিচাৰত বুক কোনো ছিদ্ৰত পেলাবলৈ নোৱাৰি সাধুবাদ দিবলৈ সেই সময়ত বিজয় নগৰত চৈতন্য দেয়ৰ মলখি ৪ন বেদ ক্লাশ বাস কলি। বেদত পাগ নায়িল দেখি তেওঁক সৰ্বসাতে “বেদুৱা” বুলি ছিল। তেও এক অসাধাৰণ অত ,ৈ কৰু ঈখ কান ঝাৰ কে আনত এই লক খিলে। এই কামত বা সমতা ও কলকলোৰে সৈতে নাম এস কৰি আতি এ নিবিচাৰি লোৰুে হৰি নাম বিলাবলৈ ধৰিলে ইয়াতে বহুলোক গুৰু শিষ্য হল। আনকি অপু ৰানীসকলেও গুক ওচৰলৈ গৈ অৰণ লবণ শিক্ষিত মা হৈ পৰিল। আৰু এদিন ৰজা সুগালে খোয়া সুযোগ পাই বা মহিলাসকল আছি। এ যোগ দিলেহি। এই চেকে পাই কৰে স্যা আৰু শিষবাণে বাৰু এই ঘটনা দেখুৱাল