পৃষ্ঠা:দামোদৰ দেৱ চমু জীৱনী.djvu/৩৪

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই

আমাৰ বগল যে বলিক কাটিবা আমি কেনে এৰাইলে ইকথা না। ৰাৰ পাশক যাবে। যেষ্টি লাগে যে পালিব সত্ৰক যে দয় আছে মােক। এই কথাকৈ খানি ফেলীয়া কত আৰু সেই ৰাৰ পাৰিৰে মৈত ওই বিজয় নগৰলৈ যা কলে। কোনােৱে মেতে ১৪৯৪ নীতি বজাই ধৰাই নিওঁ বুলি কয়; কিন্তু এইটো কোনো মতেই সন্তৰ হব নােৱাৰে। যিহেতু ৰ পাতত বহে' ১৫১ শক,এইটো এটা শটনা। গতিকে ১৪৯৪ শত ধৰাই নিও। এই অমৰ। ১৫১৫ শৰু খাতাৰ কণ বি এক পৰীক্ষিত যাই গৰলৈ । এ । গুৰুদেৱ গৈ বির মগ পালন বাতৰি দিলে। বলাই ৩ জিন মেলা নিললৈ কোনো এঠাইত ৰা কৰি থাশি এ নিলে। তেতিয়া ও শক্ত কমে যারে এক প্রতি পত মিত্র ও দেখুৱাই, নিৰ ৰে ওচৰ এটা অৰত গুৰুক ৰাখিবলৈ বুলি ৰপৰা অনুমতি বলে। কামেশ্বৰে গুৰুক নি কপ এর মাজৰ দেখুৱাই ও মিত্র চাই, মিছা দেৰ উৰি গুৰ কৰু বাহির কৰিবলৈ পাৰিম বুলি ভাবিনি।