পৃষ্ঠা:দামোদৰ দেৱ চমু জীৱনী.djvu/৩৬

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই

(20) শ খঙতে বলীয়া হৈ গুৰু তেওঁৰ ৰাজ্যৰপৰা ৰাৰি ৰি দিবলৈ অলুক আদেশ দিন। এৰ আজ মানি পৰীক্ষিত ৰাজ্যৰ সীমা শোনকোষ গনী স্মৰ ৰৈ কোচবেহুলৈ বুলি যাত্ৰা কৰিলে। বেহাৰৰ নাৰা ৰাই এই বাতৰি পাই, হাতমে স্বৰ্ণ ঢুকি পোয়া কে এল। আৰু মৰাণ সক সাদৰি নিবলৈ মই পঠিয়ালে। হৈ লক্ষীনাৰায়ণৰ ৰাজ্যলৈ যাওঁতে কাটতে শুৰু শিষ্য এঘৰত আহি থাকিল। যেই মানুষ বলে হ, কুকুৰা, চুগিলি দি পুলিছিল দেখি ওৰে গৃহবৰ অল্প গ্ৰহণ কৰিবলৈ ইচ্ছা নকৰিছিল। গৃহলে, এক কাকুতি মিনতি শুনে বলে যে দি তুমি হৰিত শৰণ লৈ হাত, , ছাগলি আদি ৰাহিৰ কৰি দিয়া তেনেহলে তোমাৰ বৰ খোৱা লোৱা কৰি পাৰে।; কিন্তু এক ই তেনেহলে তোমাৰ ঘৰত নোখাৱা,নোলোৱাকৈ ৰাতিটো পৰি থাকি ৰাতি পুৱা গুচি যাম। গুহ, সেই কথা শুনি গাহৰি, কুকুৰা আদি পৰা দূৰ কৰি লি হৰি পেলাই। ওতি শৰণ লৈ এত। তেতিয়া ৱে হৰিৰ মনেৰে তাত ষো লোৱা কৰিলে। ৰ পিচত ৱে সেই গৃহৰ ঘকে ফিকে শান থাকিল। লীনাৰায়ণ ৰাৰ কটা হিমাকে 17