পৃষ্ঠা:কৰ্ণ পৰ্ব্ব.pdf/৮

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
কৰ্ণ পৰ্ব্ব।

যুধিষ্ঠিৰ ৰাজাৰ কাটিলা ধনুখান।
চাৰি ঘোঁ‌ৰা মাৰি সাৰথিৰ লৈলা প্ৰাণ॥
ধনুখন হাতত কাটিলা এক শৰে।
গাণ্ডৱৰ সৈন্যে দেখি হাহাকাৰ কৰে॥ ২৬॥
তাহান সাৰথি ঘোঁৰা ধনুশৰ ৰথ।
তিলকেতে কৰ্ণ গেসিলন্ত যম পথ॥
দেখি যুধিষ্ঠিৰ সহাদেৱ আথে বেথে।
লৱৰিয়া উঠিলন্ত নকুলৰ ৰথে॥ ২৭॥
যুধিষ্ঠিৰ নৃপতিৰ পৰাভৱ যত।
কৰিলেক হস্তী যেন সিংহৰ হাতত॥
মহাবীৰ কৰ্ণে আৰু আগ বাঢ়ি যান্ত।
যুধিষ্ঠিৰে সঘনে শল্যৰ মুখ চান্ত॥ ২৮॥
মনত বোলন্ত মমা কৰিবন্ত ত্ৰাণ।
তেবেসে ইবেলি মোৰ ৰক্ষা পৰে প্ৰাণ॥
ভাগিনৰ মুখ দেখি শল্য নৰেশ্বৰ।
কৰ্ণৰ মুখক চাই দিলন্ত উত্তৰ॥ ২৯॥
শুনিওক কৰ্ণ তুমি ত্ৰিভুবনে সাৰ।
জগত বিদিত তুমি যেন বলী আৰ॥
এতকাল তোমাক পূজয় দুৰ্য্যোধন।
অৰ্জ্জুন সহিত ঘোৰ যুদ্ধৰ কাৰণ॥ ৩০॥
নকুল মহাদেৱ দুৰো কোমল শৰীৰ।
মহা সুখী সুকোমল ৰাজা যুধিষ্ঠিৰ॥