পৃষ্ঠা:কৰ্ণ পৰ্ব্ব.pdf/৭

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
কৰ্ণ পৰ্ব্ব।

কাৰো উৰু, কটি, কন্ধ, গলত কাটিলা।
মৃতক জনৰ শৱে ভূমি আচ্ছাদিলা॥ ২০॥
সিবেলাত ঘোৰ যুদ্ধ ভৈলা বিপৰিত।
হাহাকাৰ শব্দ মাত্ৰ শুনি চতুৰ্ভিত॥
পাঞ্চাল সকল মহা বৃক্ষৰ সদৃশ।
কৰ্ণৰ সায়ক তথা প্ৰচণ্ড বতাস॥ ২১॥
আই বাপু বুলি দশোদিশে পাৰে গেৰি।
যুধিষ্ঠিৰ ৰাজাক পলাইলা তাতে এৰি॥
সিবেলাত যুদ্ধে পৰি পাঞ্চ শত ৰথ।
কৰ্ণৰ সায়কে মাৰি নিলা যম পথ॥ ২২॥
কৰিলন্ত পথ অসংখ্যাত ৰথ ছেদি।
পুনঃ যুধিষ্ঠিৰক কৰ্ণে গৈলা খেদি॥
দেখি যুধিষ্ঠিৰ আতি ত্ৰাস ভৈলা বৰ।
নকুল সহদেৱৰ পাশক দিলা লৰ॥ ২৩৫॥
বাপু মোক ৰাখা ৰাখা কৰ্ণ বাঘে খাই।
এহি বুলি ৰহিলা দুহাঙ্গো সঙ্গ পাই॥
সেহি বেলা কৰ্ণে প্ৰহাৰিলা তিনি শৰ।
হৃদয়ত পৰিলা ধৰ্ম্ম নৃপতিৰ॥ ২৪॥
নকুল সহদেৱ সমে ৰাজা যুধিষ্ঠিৰ।
গায়ে গায়ে কৰ্ণক ভেদিলা তিনি বীৰ॥
তিনিৰো প্ৰহাৰ কৰ্ণে কিটাইলন্ত খঙ্গে।
অঙ্কুশৰ ঘাৱ যেন প্ৰমত্ত মাতঙ্গ॥ ২৫॥