এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৭
কৰ্ণ পৰ্ব্ব।
সি কাৰণে এ সম্বাত দেখা মুনিসাই।
অৰ্জ্জুনৰ হাতত সকলে হৈব চাই॥ ৩১॥
নাই ৰথ ধনুশৰ সাৰথি মৰিল।
যুদ্ধ এৰি ৰণভূমি হন্তে অন্তৰিল॥
এৰিয়োক নৃপতিক বচনে আমাৰ।
যদি যুদ্ধ লাগে অৰ্জ্জুনক দিলা ধাৰ॥ ৩২॥
তথাপিতো নেৰা যদি শুনা মহাবল।
ধনঞ্জয় আসিলে লভিবা তাৰ ফল॥
নকুল সহদেৱক অনেক শৰে ভেদি।
বিমুখ কৰিয়া ধৰিবাক যান্ত খেদি॥ ৩৩॥
কৰ্ণ সমুদ্ৰত নিমজিলা যুধিষ্ঠিৰ।
পৰিত্ৰাণ কৰিবাক নাহি একো বীৰ॥
পুনৰুপি কৰ্ণক মাতিলা শল্য ৰায়।
শুনা কৰ্ণ এক কথা কহো তযু ঠাই॥ ৩৪॥
এভো কৰ্ণ নৃপতিক এৰা ভালে ভালে।
যাৱে নতু খেদি আসে ধনঞ্জয় কালে॥
বানৰ ধ্বজৰ শুনি আতাস আন্দোল।
ধনুৰ টঙ্কাৰ ৰথ ঘূৰিসৰ ৰোল॥ ৩৫॥
মাথা তুলি দেখা কেনে কৌৰৱ পলায়।
দূৰতে পলাই অৰ্জ্জুনৰ শৰ খায়॥
তুমি আমি আন যত বীৰ অসংখ্যাত।
ধনঞ্জয় কৰিবেক সবাৰ কন্ধ পাত॥ ৩৬॥
