এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হৈছে
১২৬
কিস্কিন্ধ্যা কাণ্ড।
হেন বাণী শুনি, যত মহামুনি,
সবাৰো মনত ভয়।
যাক ছোট কৰো, সেহি জনে আসি,
ধৰি খাইবে নিশ্চয॥
সবেও বোলন্ত, তেবেসে কহিবোঁ,
দুইৰো পৰাক্ৰম জানি।
এই মতে মনে, গুণ সাৰকাৰ,
সবে বুললন্ত বাণী॥
উপৰক হাত, মেলি ঋষিগণ
আমাৰ দুইক দেখন্ত।
দেখিয়োক দুয়ো ভাই সূৰ্য্যদেৱ,
ৰথে ছড়ি লড়ি যান্ত॥
আগহুৱা গৈয়া, ইহান *থক,
পাৰাহা যিটো চুইবাক।
দুই হানো মাজত, বলতো অধিক,
সবোহি বোলোঁহু তাক।
হেন শুনি তেতি, ক্ষণ দুই ভাই
কৰিলোঁ শীঘ্ৰে উড়াৱ।
বৃক্ষ ছন্ন হৱে, শিখৰ খ**
লাগিয়া পথাৰ বাৱ॥
