সমললৈ যাওক

সদস্য:যাদবেন্দ্ৰ বৰা/টেটোন তামুলি - চতুৰ্থ অঙ্ক প্ৰথম পট

ৱিকিউৎসৰ পৰা
টেটোন তামুলি
  1. সূচীপত্ৰ আৰু চৰিত্ৰাৱলী

প্ৰথম অংক

  1. প্ৰথম পট
  2. দ্বিতীয় পট
  3. তৃতীয় পট

দ্বিতীয় অংক

  1. প্ৰথম পট
  2. দ্বিতীয় পট
  3. তৃতীয় পট
  4. চতুৰ্থ পট
  5. পঞ্চম পট

তৃতীয় অংক

  1. প্ৰথম পট
  2. দ্বিতীয় পট
  3. তৃতীয় পট

চতুৰ্থ অংক

  1. প্ৰথম পট
  2. দ্বিতীয় পট
  3. তৃতীয় পট

পঞ্চম অংক

  1. প্ৰথম পট
  2. দ্বিতীয় পট
  3. তৃতীয় পট

ফুকনৰ গাভৰু-টোল

(চম্পাৱতীয়ে ফুলনিত ফুল তুলি ফুৰে)


চম্পা – দেহি ঐ! এনেকৈ ফুলি আছে ফুলকেপাহি। তুলিবৰে সত্ যোৱা নাই – ছিঙ্গোতেই ই যেন কোমল ঠাৰিটিয়ে দুখ পায়! তুলি লওতেই যেন কেনেবাকৈ পাহি সৰি মাটিত পৰে! আই ঐ দেহি! সৌ ক’লীয়া ভোমোৰাটিলৈ চোৱা। গোলাপ পাহিক চুমা এটা দিবলৈ গুণগুণাই কেনেকৈ কাবৌ কৰি ফুৰিছে! দেহি, চিকুণ ক’লীয়াটিৰ প্ৰেমালাপত ফুলকেপাহি কেনেকৈ পমি যোৱাদি গৈছে! ব্ৰজৰ পোপিনীয়েহে যেন ক’লীয়া কানাইৰ বাঁহীৰ সুৰত আপোন-পাহৰা হৈছে।

(ৰংদৈৰ প্ৰৱেশ)

ৰংদৈ – এ আই! আইদেৱে আজি অকলে অকলে ফুল তুলি ফুৰিছেহি! আন ছাৰি আজি মোকো নিবিচাৰিলে।

চম্পা – অ’ ৰংদৈ?আহিছ?

ৰংদৈ – হয়, আইদেউ আহিছোঁ। কিয় আহিছোঁ তাকো সোধক তেহে আকৌ অহাৰ ওৰটো ওলায়।

চম্পা – কিয়, তইতো মোৰ কাষলৈ আহিবিয়েই। কিয় আহ, কেতিয়াবা সোধো জানো?

ৰংদৈ – নোসোধে আইদেউ। পিছে আজি নমতাকৈয়ে ওলালোহি, সেইহে।

চম্পা – আনকাল নমতাকৈ তই জানো মোৰ ওচৰলৈ কেতিয়াও নাহ?

ৰংদৈ – আহো, আইদেউ!

চম্পা – পিছে? এইবোৰনো কি বলকিছ! কিবা ক’ব লগা আছে যদি কৈ নেপেলাব নো কিয়?

ৰংদৈ – বাৰু, কও আইদেউ! এনেকৈ ডাঙৰ কথা, এনেকৈ নিচেই সৰু কথা।

চম্পা – তোৰ এবেগেতীয়া পাতনিখন মেলিব নেলাগেচোন বাৰু। কচোন, কিনো ডাঙৰ কথা, কিনো সৰু কথা।

ৰংদৈ – আইদেউ, বাটৰুৱা চেঙ্গেৰা ডেকা এটাই দুটোম সোণৰ মোহৰ ভাৰ বান্ধি লৈ ফুৰিছে। ভাৰত হেনো একলাখ এশ সোণৰ মোহৰ আছে।

চম্পা – পিছে? আমাৰ হ’ল কি?

ৰংদৈ – পিছে, আইদেউ, তাক হেনো আজি যেয়ে মনৰ জোখায় ভাত এসাঁজ খুৱাব তাকে মোহৰখিনি দি যাব।

চম্পা – (হাঁহি মাৰি) বেটী পাগলী! হেৰ, বাটৰুৱা ডেকা এটাই অতবোৰ সোণৰ মোহৰ ক’ত পাব! আৰু জানিবা পালেই এসাঁজ ভাতত এক লাখ সোণৰ মোহৰ দিবলৈ ওলোৱা বলিয়া কোন আছে?

ৰংদৈ – এ আই! আইদেৱে মিছা যেন ভাবিছে। সৌটো নহয়, ভাৰে সৈতে বাট-চ’ৰাতে বহি আছে। লাগিলে, এতিয়াই মাতি আনিবগৈ পাৰোঁ।

চম্পা – (আচৰিত হৈ মনতে) কিনো কথা বোলে! ইনো ক’ৰ বাটৰ বলিয়া ওলালহি! (ফুটাই) বাৰু, চাওৱেইচোন আন মাতি বুলনিলৈকে। ময়ো গৈছো তালৈকে।

ৰংদৈ – ভাল আইদেউ! মই এতিয়া আনোগৈ মাতি। আপুনি বুলনিতে বহকগৈ।

(দুইৰো দুফালে প্ৰস্থান)