বিলাপ। [২; ১৭৩; ২৪৭ সিহঁতে চি চি কৰি আৰু দাত কৰটি কয়, নোেয় মাংস আলী কৰিলে; co “আমি তাইক স কৰিলে; | মোৰ হাড়কেৰ গালে। আমি বা চোৱা দিন, ঠিক এই দিন; আমি। তেওঁ মোৰ অহিতে বিকালে বিং এটি | পালো, আমি দেখিলো।” | এপি গy বলি। ১০ যিহোৱাই আপুনি কৰা সপ শিফৰিলে, 1 কেত্মিীবাই মৰি যোৱা মানুহৰ নিচিনাকৈ পুৰ্বকালত অজ্ঞা কৰা তেওঁৰ বাক্য পূৰ্ণ | | তেওঁ মোক আৰ ঠাপালে। . কৰিলে; •ময় ওলাই যাব নোৱাকৈ তেওঁ মোৰ ঢাৰি তেওঁ দয় নকৰি দি পেলালে, | কালে বেড়া দিলে; তেওঁ মোৰ শিকলি আৰু তোমাৰ ওপত শত্ৰুক আনন্দ কৰালে; গৰ কৰিলে।
- তেওঁ তোমাৰ বৈৰীবেৰৰ শিট উন্নত কৰিলে।| ৮এনে কি,ময় সায়ৰ নিমিতে চিৰি ফাৰোক্তি
১৮ লোকবিলাকে মনতে প্ৰস্তুৰ আগত কতিয়োক্তি কৰিলে, তেও মোৰ প্ৰাৰ্থনালৈ কাত কৰি কলে, যে চিয়োনীয়াৰীৰ গড়, দিনে ৰাঙিয়ে চকুলো ৯ তেওঁ মোৰ পথবোৰ কটা-বলেৰে বন্ধ কৰিলে, নৈৰ নিচিনাকৈ বৈ থাকোক; | মোৰ বাটবোৰ বোৰেবি কৰিলে। তুমি আপোনাকে অলপো বিশ্ৰাম নিদিবা, • মোৰ পৰুে তেও থাপ দি থকা তালুক, | তোমাৰ চকুৰ মণিক শহিবলৈ নিদিব। | ঠাইত হকা হি নিটি। ১৯ উঠা, প্ৰত্যেক প্ৰহৰ অৰিনতে ৰাতি ঠিয়ৰি |১১ তেওঁ মোৰ বাট আওবা কৰিলে, শোক চিতি কালা; | কৰিলে, মোক অনাথ কৰিলে। প্ৰভুৰ আগত অপোন হয় পানীৰ দৰে চালা; } | তেওঁ আপোনাৰ ধনু ভিৰাই মোক কীড়ৰ গতি তোমাৰ যি শিশুবিলাক প্ৰত্যেক আলিৰ যুক্ত | সৰু কৰিলে। | জেকিত মুভি হৈছে, ১৩ তেওঁ আপোনাৰ তুৰ বাৰ মোৰ মনত সিবিলাকৰ প্ৰাণৰক্ষাৰ অৰ্থে তেওঁয় কাললৈ | হাত তোলা। ১৪ ময় মোৰ আটাই লোকবিলাকৰ পৰিম, ২• হে যিহোৱা, বিবেচনা কৰি দেখা, তুমি কালৈ আৰ গোই দিন নিবিলাক গান | এনে ব্যৱহাৰ কৰিছা? বিষয় হৈছে। তিকতাবিলাকে হাতত নিকুৱাসান আপোনা-১৫ তে মোক তিতাৰে পুৰ কৰিলে, মোক এৰিকৈ | বিলকিৰ গফল ভক্ষণ কৰিব নে? নাগদান খুৱালে। পুৰোহিত আৰু ভাববাদীক প্ৰভুৰ পবিত্ৰস্থানত | ১৬ খোৱা বত মিলি হোৱা পিল ৰে ভে | বধ কৰা হব নে? মোৰ দীতে গলি; তেওঁ মোক হাইৰে ২১ ভেকা আৰ বুড়া আলিত মাটীত পড়ি আছে; চলে। সৌৰ যুবতী আৰু যুবাবিলাক তৰোৱালৰ ৰায় | ১০ মি মোৰ ও শান্তিৰ পায় আৰ পতিত হৈছে। কৰিলা; ময় মল পাহৰিলে। তুমি আপোন ক্ৰোধৰ দিন। সিবিলাকক বধ | ১৮ ময় কগে, মোৰ শক্তি, আৰ বিহোৱা নোৰ | কলি, তুমি দয়া নকৰি হত্যা কৰিল। | যি আশা সেয়ে লুপ্ত হল। ( তমি পৰ্বদিনৰ নিচিনাকৈ চাৰিওফালৰ পৰা ১৯ মোৰ দুঃখ আৰু তাড়না সৰ, মাগদান আৰু | মোলৈ নানা ত্ৰাস মাতিলা, বিং সোৱণ কৰা। আৰু যিহোৱাৰ ক্ৰোধৰ দিনা ৰক্ষা পোৱা কি।• মোৰ প্রাণৰ সোৱণত সেইববার এ আআ বাকী থকা কোনো নাছিল; আৰু মোর প্রাণ যার অর নয় ম্য নিকাই ডাঙৰ দীঘল করবিলাকক মোর হৈছে। শত্ৰুৱে সংহার করিলে। |২১ মোৰ মনত ইয়াক পুনায় সোরণ কর্মী, এই | হেতুকে মোর আশা আ। যিিিময়া রুখ আৰু বস। ২২ আমার যে সংহার নল, এইটোৱেই বিয়ে তেওঁর ক্রোধ, দাঙ্গায় দুধ কাগ করা নান। অনুগ্রহ কারণ, কিয়নো তে পুরুষ ময়েই। নানা দয়া মুচুকায়। ২ তেওঁ মোক চলাই নিলে; পোরত নয়, অ-২৩ সেইবোৰ প্রত্যেক প্রাতে নতুন য়; তোমার কার মোক গমন করলে। : যিয়াম। পেই তেও রেমৃিটো বারে বারে মোরা মোর প্রাণে কয়, যিহোৱায়েদের অংশ; এই অহিতে আপোন হাত চললে। হেতুকে বা তেল কম। 2 AT
