২০; ১-২১; ৪।] যিনিমিয়া। ঘটান; কাৰণ, মোৰ বাক্য নুশুনিবৰ নিমিত্তে | থকা মোৰ সকলো বন্ধুৱে কয়, “কিজানি তাক লিবিলাকে আপোন আপোন নি | দুলৱা যাব, তাতে আমি তাক বলে পাৰিম, কৰিলে। ১১ আমি তাৰ ওপৰ প্ৰতিকাৰ সাধিম।” কিন্তু | যিহোৱাৰ গৃহ প্ৰধান অধ্যক্ষ ইয়েৰ যিহোৱা ভয়ানক বীৰৰ নিচিনাকৈ মোৰ শত পুতেক পুৰোহিত পৰে যিৰিমিয়াক এই থাকে; সেই নিমিত্তে মোৰ তাড়নাকাৰীহঁতে ২ বোৰ ভাববাৰ প্ৰচাৰ কৰা শুনিলত, তেওঁ যিৰি উদুটি খাব, আৰু কৃতকাৰ্য্য নহব; সিহঁতে মিয়া ভাববাদীক প্ৰহাৰ কৰি, যিহোৱাৰ গৃহত | অনেৰে সৈতে ব্যৱহাৰ নকৰাত সিহঁতে অতিশয় থকা বিনামীনৰ ওপৰ দুৱাৰ কুন্দাত বন্ধ কৰি লাজ পাব; সেই অপমান কেতিয়াও পা ৩ ৰাখিলে। পাছদিনা পহৰ যিকিমিয়াক কুন্দাৰ। ১২ নেব, সদাকাললৈকে থাকিব। কিন্তু ধাৰ্মিক পৰা মুকলি কৰি উলিয়াই আনিলত যিৰিমিয়াই পৰীক্ষা কৰো, মৰ্ম আৰু হৃদয় দেখোতা হে তেওঁক কলে, যিহোৱাই তোমাৰ নাম পহৰ | বাহিনীবিলাকৰ যিহোৱা, সিহঁতৰ ওপৰত নিবি- বুখা নাই, কিন্তু মাগো-মিচাৰীব (চাৰিওফালে|. লাকে সধা প্ৰতিকাৰ তুমি মোক দেখিবলৈ দিয়া; ৪ বলি। ৰাখিলে। কিয়নো যিহোৱাই এই ক| কিয়নো তোমাৰ আগতৃহে মোৰ গোচৰ সমৰ্পণ কৈছে, দেখা, ময় তোমাৰ পক্ষে, আৰু তোমাৰ | ১৩ কৰিলো। তোমালোকে যিহোৱাৰ উদ্দেশে গান আটাই বৰ পক্ষে তোমাক ত্ৰাসৰ বিষয় কৰিম; কৰা, যিহোৱাৰ প্ৰশংসা কৰা; কাৰণ তেও কিয়নো সিবিলাক শক্ৰবোৰৰ তৰাৱালত পতিত | দুৰাচাৰীবেৰৰ হাত পা দৰিছ লোকৰ প্ৰাণ হব, আৰ তুমি তাক আপোন চকুৰে দেখি;| উৰ কৰিলে। আৰু মা গোটেই খিদক বাবিলৰ ৰয়াৰ | ১৪ ময় ঘি দিন। সম্মিছিলো, সেই দিন পৰ্যন্ত হাত সমৰ্পণ কৰিম; তেও সিবিলাকক বন্দী হক; মোৰ মাতৃয়ে যি দিন। মোক প্ৰসৱ কৰি- কৰি বাবিললৈ নিব,আৰু তৰেৱালেৰে কাটিব।| ১৫ ছিল, সেই দিন আশীৰ্বাদহীন ওক। তোমাৰ ৫ ইয়াত বাকে ময় এই নগৰৰ সকলো সম্পত্তি, পুত্ৰসন্তান জন্মিল বুলি যি মানুহে মোৰ পিতৃক আৰু তাৰ আটাই পৰিশ্ৰমৰ ফল, আৰু আটাই| সংবাদ দি আনন্দিত কৰিছিল, নিও শাপ বহুল বস্ত, এনে কি, যিদাৰ ৰৰিলাকৰ| ১৬ হক। সেই মানুহ, যিহোৱাই ক্ষমা নকৰি সমত উড়ালর উত্তম এব্য সিবিলাকৰ শত্ৰুবের উৎপাতি কৰা নগৰ কেইখনৰ নিচিনা হওক; হতি সমর্পণ করিম; সিহঁতে সেইবোর লুট। সি রাতিপুৱা চিয়ৰ আৰু দুপর বেলা উচ্চধ্বনি ৬ করি বাবিললৈ লৈ যাব। আর হে পচহৰ, তুমি | ১৭ শুনো। কারণ সি গর্বতে মোক মারি নেপে- আৰু তোমার গৃহবাসী সকলোৱেই বন্দী-অৱ-| লালে; তাকে করা হলে, মোর মাতৃয়েই মোর লৈ যাব, আর তুমি বাবিললৈ গৈ তত মরিবা;1 মৈদাম হলহেতেন, আৰু তেওর গর্ব সদায় তরী আৰু তাত তোমাক, আৰু তুমি যিবোরর আগত | ১৮হৈ থাকিলহেঁতেন। মোর দিন লাজেরে অল্প মিছাকৈয়ে ভাববাণী প্রচার করিছিলা, তোমার হব নিমিতে, পরিশ্রম আৰু শোক দেখিবলৈ সেই সকলো বক পোতা যাব। ময় কিয় গর্তর পর বাহির হলো? | যে যিহোৱা, তুমি মোর প্রবৃত্তি সম্মাৱাতৃহে চিিিা মিশে, আর যিহা মোর প্রবৃত্তি জন্মিল; তুমি মোতুকৈ বলৱান, | তে দিই। এই নিমিত্তে তুমি মোক বলে পারিলা; ময় ওরেটিনটোহাঁহিয়াতর বিষয় হৈছে, সকলোৰে , “মিনতি করে, তুমি আমার নিমিতে ৮ মোক ঠাট্টা করে। কিয়নো ময় বিমান বার কথা যিহোৱাৰ আগত সোধা; কিয়নো বালির কও, সিমান বার মত চিয়রো, ময় অত্যাচার নবুখদূরেচরে আমার বিরুদ্ধে যুদ্ধ কৰিছে। আৰু অপহরণ বুলি চিয়রে; কারণ যিহোৱাৰ তেও আমার চরর পর। চি যাবর নিমিত্তে বাক্য মোর পক্ষে ওয়েদিনটো নিশা আৰু উপ-| | কিজানি যিহোৱাই আপোনাৰ সকলো আশ- ১ হাসর কারণ হৈছে। আর যদি ময় কও, যে, ময়| রিত কাৰ্য্য অনুসারে আমালৈ ব্যৱহাৰ কৰিব,” তেওঁর উল্লেখ নকরে, বা তেওঁর নামের আক। এই বুলিবলৈ চিদিকিয়া রাই মকিয়ার মকও, তেনে এলে মোঠ ছাড়বোৰত বন্ধ করা পচহাক, আর মায়ের পুত্র চনিয়া লি থকা তুই যেন মোর অত লাগে; ময়| পুরোহিত বিরিমিয়ার ওচৰলৈ পঠোৱা কলিত সহি সমি ক্লান্ত হলো, সহি আৰু থাকিব যিহোৱাৰ পৰা যিরিমিয়ার রিলৈ অ ১• নোৱাৰে। কিয়নো অনেকে দুর্নাম করা ময় বাক্য। শনিশা; চাৰিওফালে হ্রাস। “ তোমালোকে। • সেই কালত বিরিমিয়াই তেওঁবিলাকক কলে, তার বিরুচে কথা কোৱা, আৰু আমিও তার | তোমালোকে চিদিকিয়াক এই কুপে কৰাগৈ, বিরুদ্ধে কথাম;” ময় উটি খাবলৈ বাট চাই' ইত্ৰায়েলর ঈশৰ যিহোৱাই এই কথা কৈছে, 781
