৭৩২ বিৰিমিয়া। [২১; ৫-২; ১২। দেখা, বাবিল ৰক্ষাৰ বিৰুদ্ধে, আৰু গড়ৰ বাহিৰে ) যিহোয়াকীম, চৰ, আৰু ৰুনিয়াৰ বিষয়ে তোমালোকক অৱৰোধ কৰে কাদীয়াবিলাকৰ | শেৱা বাক্য। বিৰুদ্ধে যুদ্ধ কৰা তোমালোকৰ হাৰ বৃষিৰ মুখ ঘুৰাম, আৰু সিহঁতক আনি এই নগৰৰ | যিহোৱাই এই পে কলে, তুমি বিদায় ৫ মাঝ ঠাইত গোটাম। আৰু ময় নিজেও, মেলি। ৰাজগৃহলৈ গৈ সেই ঠাইত এই কথা কোৱা; থকা হাত আৰু বলৱান বাহুৰে, এনে কি।। তুমি কোৱা, যে দায়দৰ সিংহাসনত বহাল খংৰাগ আৰু মহাকোপেৰে তোমালোকৰ বিৰুদ্ধে। বিদীৰ ৰা, তুমি, তোমাৰ মন্ত্ৰী, আৰু এই
- যুদ্ধ কৰিম। ময় এই নগৰনিবাসী মানুষ, পশু, ৱাৰবোৰেদি, সোমোৱা তোমাৰ প্ৰা, এই
সকলোকে সংহাৰ কৰি; সেই সকলোৱেই ঘোৰ | ৩ অটাইবিলাকে যিহোৱাৰ বাক্য শনা। হি- ৭ মহামাৰীত প্ৰাণত্যাগ কৰিব। যিহোৱা আৰু ৰাই এই ৰুপে কৈছে তোমালোকে ন্যায় বিচাৰ কৈছে, তাৰ পাছে ময় যিহূদাৰ মজা দিদি আৰু ধাৰ্মিকতা সিদ্ধ কৰা, আৰু অপমানিত কিয়াক, তেওৰ পত্ৰিমীবিলাকক, আৰু এয়া জনক উপকাৰীৰ হাতৰ পৰ উনাৰ কা; বিলাকক, এনে কি, মহামাৰী, তৰোৱাল, আৰু বিদেশ, পিতৃহীন, বা বিধৱক অপকাৰ আৰু আকলিৰ পৰ। এই নগত অৱশিষ্ট থকাবিলাকক অত্যাচাৰ নকৰিবা,নাইবা এই ঠাইত নিৰ্দোষী ববিৰ মজা নবুখদূৰেচৰ, সিবিলাক শক্ত,1 ৪ ৰক্তপাত নকৰিবা। কিয়নো, তোমালোকে যদি সিবিলাকৰ প্ৰাণ বিচৰবোৰৰ হাত সোধাই| এই কথা যত্নেৰে পালন কৰা, তেন্তে দায়দ দিম; তেও তৰোয়ালৰ ধাৰেৰে সিবিলাকক বং | সিংহাসনত বহোতা ৰাবিলাকে ৰথত আৰু কৰিব, সিবিলাকক কুপা, ক্ষমা, কি দয়া নকৰিব। | ঘোড়তি উঠি প্ৰতিনে মৰী আৰু প্ৰজাৰে ৮ তুমি এই লোকবিলাকক কোৱ, যিহোৱাই এই সৈতে এই গৃহৰ দুৱাৰবোৰেনি সোমাব। কিন্তু কপে কৈছে, দেখা, ময় তোমালোকৰ আগত। তোমালোকে যদি এইবোৰ বাক্য মৃত্যনা, তেন্তে, ৯ীৱনৰ পথ আৰু মৃত্যুৰ পথ ৰাখিয়া। যি | যিহোৱাই কৈছে, ময় মোৰ নামেৰে শপথ কৰি মানুহ এই নগৰত থাকিব, সি তবোৱাল, ৬ কৈছে, এই উদ্য ঠাই হব। কিয়নো যিহো আকাল, বা মহামাৰীত মৰা পড়িব; কিন্তু যি ৰাই যিয়দাৰ ৰাজগৃহ বিষয়ে এই কথা কৈছে মানুহে বাৰিলৈ গৈ, তোমালোকক অবৰোধ তুমি মোৰ বিবেচনাত গিলিয়দ আৰু লিবানোনৰ কৰেত কলদীয়াবিলকিৰ ফলীয়া হবলৈ ওলাই ওথ আগৰ নিচিনা হলেও, নিশ্চয়ে ময় তোমাক যাব, সি জীব, আৰ তাৰ প্ৰাণ তালৈ সুইস অৰণ্য আৰু নিবাসীন্য নগরবোরর নিচিনা ১• যেন হব। কিয়নো, যিহোৱাই কৈছে, ময়।। করিম। আৰু ময় তোমার অহিতে আগোন মলর নিমিত্তে নয়, কিন্তু অমলর নিমিত্তে। আপোন অরে সৈতে বিনাশক লোকবিলাক এই নগরর অবিতে মুখ করিষে; ইয়াক। যুত করিম; সিহঁতে তোমার উম উম এ বাবিলর রজার তত দিয়া যাব, আৰু তেও। বৃক্ষবোৰ কাটি জুইত পেলাই দিব। আৰু অনেক ইয়াক অগ্নিরে দৎ করিব। জতিয়ে এই নগৰৰ ওচৰেদি যাতে ইনে ১১ আৰু যিদার রাজবংশৰ বিষয়ে তোমালোকে। সিনক কব, যিহোৱাই এই মহানগৰলৈ ১২ যিহোবার বাক্য শুনা, হে দামদর বংশ, যিহো- ১ কিয় এনে ব্যৱহাৰ কৰিলে। তেতিয়া সিৰি বাই এই রুপে কৈছে, তোমাললাকে প্রতিরাজি লকে উত্তর কবি, কারণ ইয়ার লোকবিলাকে পুৱ বিচার নিষ্পত্তি করা, আৰু অপরিহনক ঈশ্বর যিহোৱাৰ নিয়মটা ত্যাগ করি ই উপদ্ৰৱকারীর হাতির পর উদ্ধার করা; নতুবা দেৱতাবোৰৰ আগত প্ৰণিপাত করিছিল, আর তোমালোকৰ দুষ্টতার কারণে মোর ক্রোধ অগ্নির | সেইবোৰক সেৱাপ করিছিল। নিচিনাকৈ ওলাই কোনেও নুমাব নোৱাকৈ। ১০ তোমালোকে মৃত জনর নিমিত্তে নেকান্দি, ১৩ দণ্ড করি। যিহোৱাই কৈছে, দেখা, যে উপ-[ আৰু সেইমর নিমিত্তে বিলাপ নকৰিবা; কি ত্যকাত থকা লোক, সমলৰ পৰ্বতনিবাসিনি। সরৈলৈ যোৱা মানুহ জনর নিমিত্তে বড়কৈ কেন দেখা, ময় তোমর বিপক্ষ; আমার বিরুLে করা; কিয়নো তে আৰু উলটি নাৰিব, বা এ কোন নামি আহিব? আমার বাসস্থানবোরতা ১১ পোন জন্ম দেশ আৰু নেদেখি। কারণ, যিয়ার কোন সোমাব? এই বুলি কোৱা যি তোমালোক। যোচিয়া রজার পুতেক যি সম আপোনি সিং ১৪ ময় তোমালোকৰ বিপৰু। যিহোৱাই কৈছে। যোচিয়ার পদত রয়া হৈছিল, আৰু এই ঠাই ময় তোমালোকৰ কাৰ্যকল অমুসারে তোমা | পর। গল, তেওঁর বিষয়ে যিহোৱাই এই রুলে লোকক দণ্ড দিম; ময় যিফালেমর কানীত কৈছে, তেও এই ঠাইলৈ আৰু উলট নারি; মুই লগাম, তাতে যেয়ে তার চাৰিওফালে থকা! ১২ কিন্তু সিহতে যি ঠাইলৈ ঠেক বন্দী করি নিলে, সকলোকে গ্রাস করিব। || সেই ঠাইতে মরিব, এই দেশ আৰু নেদেখি। 789
