৬৯৮ যিচয়। (৫৩; ৬ - ৫১; ১৬। ৬ ময় অবা; নলে, বা পা নুহকিলো। ময়| ৫ কৰিম। মোৰ ধাৰ্মিকতা ওচৰ, মোৰ পৰিা, প্ৰহাৰ কৰোতবিলাকলৈ অপোন পিটি, অকি উদয় হল, আমোৰ নি বাহৰ মতিবিলাক দাড়ি উঘালাবিলাকলৈ আপোন গাল পাতি বিচাৰ নিষ্পত্তি কৰিব; যীপবোৰ মোল বা দিলো, অপমান আৰু ধুইৰ পৰা মোৰ মুখ | চাই থাকিব, আৰু মোৰ বাহুবল কবি। ৭ নোৰিলে। কিয়নো প্ৰভু যিহোৱাই মোক | | ৬ তোমালোকে আকাশলৈ চকু তুলি চোৱা, আঃ সহায় কৰিব বুলি ময় বিবৰ্ণ হলো; এই কাৰণে। তলত থকা পখিীলৈ ই ক্য; কিনে মোৰ মুখ চকমকি পাথৰে নিচিনা কৰিলে; আকাশমণ্ডল ধুৱাৰ দৰে এটি যাব, আৰু পৃথিবী আৰু ময় যে লাভ নেপাম, ইয়াক ময় জানো। কাপৰ দৰে জীৰ্ণ , আৰু তাৰ নিবাসী- ৮ মোক নিৰ্দেৰী কৰোতা না ওচৰত আছে; বিলাক সেই পৰেই মা পড়িব; কি মোৰ কোনে মোৰ লগত প্ৰতিবাদ কৰিব। আহা, | পৰিত্ৰাণ চিৰস্থায়ী হব, আৰু মোৰ বাৰ্ষিক আমি একেলগে থিয় হও; মোৰ চৰীয় বিন না। ৯ কেনি? সি মোৰ ওচৰলৈ আহোক। দেখা, | হে থাকি না লোকবিলাক, যে দক্ষ প্ৰভু যিহোৱাই মোক সহায় কৰিব; কোনে মোৰ ব্যৱহাক ঠাই দিয়া নাতি, তোমালোকে মোক দোষী কৰিব? দেখা, সিহঁত সকলোৱেই | মোৰ কথা শুনা; মানুহৰ নিলগ নকৰিবা, কাপড় পৰে জীৰ্ণ ব; পোকে সিহঁতক খাই| ৮ আৰু সিহঁতৰ বিজপত ব্যাকুল নহা। কিয়নো পেলাব। কাপড় খোৱাৰ দৰে কী লিংতক খাব, আয় ১• তোমালোেকৰ মাঝত যিহোৱক ভয় কৰো, নোম খোৱাৰ দৰে পোকে সিতক খাব; কি তেওঁৰ দাসৰ বাক্যত মনোযোগ কৰে তা কোন মোৰ ধাকি চিৰস্থায়ী হব, আৰু মোৰ পৰি- মানুহ আছে। যি জনে পোৰ নোপোৱাকৈ | ব্ৰণ পুৰুষানুক্ৰমে থাকি। অন্ধৰিত ফুৰে, সি যিহোৱাৰ নামত ভৰসা। ৯ হে যিহোৱাৰ বাহু, সাৰ পোৱা, সৰ পোৱা, কৰেকি, আৰু অপোন ঈশ্বৰত নিৰ্ভৰ কৰে। বল বাবা, প্ৰাচীন কালত পূৰ্বপুৰবিলাক ১১ দেখা, জুই লওঁতা, আৰু বলি থকা কড়ি পুৰাতন যুগত সাৰ পোৱ নিচিনাকৈ সাৰ টালিষপে বাহোতা যি তোমালোক, তোমা, পোৱা। ৰাহক ভোধৰ ডোখৰকৈকটা মা- লোক অপোনাবিলকিৰ অগ্নিশিখাৰ মাঝত আৰু ১• টোক খোচা বাহ তুমি নোহোৱা নে? সমুক, নিয়ে এলোৱা কড়িৰ মাঝত ফুৰা। ইয়াক | মহাজলাকে শুকুৱা, মুক্তবিলাকে পাৰ হৈ তোমালোকে মোৰ হাতৰ পৰা পাবা; তোমা যাবৰ নিমিত্তে অগাধ সাগৰ পথ ক হ তুমি লোকে যাতনাত শয়ন কৰিব। ১১ নোহোৱা নে? বিহাৰ ৰায় নিস্তাৰ পোৱা পৰিত্ৰাণৰ উদ। চিমোনৰ দুয়াৰ লোকবিলাক উলটি আহিব,আৰু আনখানেৰে গৰত চিদামী | চিয়ান পাবছি; সিৰিলা পৰিবৰ্তন। আনলকুপ মুকুট থাকি; সিলিৰ স ৫। হে ধাৰ্মিকতা অনুসাৰে চলোতাবিলকি,হে| আৰু আমবি, শাক আৰু মুনিয়াই লৈ যিহোবাক বিচাৰেতাবিলাক, মোলৈ কাণ | পলাই যাব। পাতা; তোমালোকক যি শিলৰ পৰ কটা আক। ময়, মই তোমালোকক সান্ত্বনা কৰতা; যি গতর পর খন্দা হৈছিল, তালৈ সৃষ্টি করা। তুমি কোন যে মর্ত্য লোকলৈ, আৰু যাক তুর ২ তোমালোকর পিড় অব্রাহাম আৰু তোমালোকর দরে করা হব, এনে খলনলৈ য় কছি, প্ৰসৱকারিণী চারালৈ দু করা; কিয়নো,যেতিয়া আৰু যি নাই অকাল বিস্তার করলে, তেওঁ অকলে আছিল, তেতিয়া ময় তেওঁক মাতি আৰু পৃথিবীর মূল স্থাপন করিলে, তোমার ৩ আশীর্বাদ দি বহুবংশ করির্সো। কারণ যিহো নির্মকর্তা সেই যিহোৱা তু পারি? বাই চিয়োনক মানা করিলে, তেও তার সকলো | • আৰু তুমি কোন যে উপহৰ কলাতাই বিন উচ্ছ, তাইক সান্তনা করিলে, আৰু তার অরণ্য কৰিবলৈ যত আয়োলির কোর কারণে এদনতুল্য, আৰু তার মরুভূমি যিহোৱাৰ | তুমি ওয়েদিনার ফরিহ। সেই উপ- উদ্যানৰ নিচিনা করিলে; তার মাঝত আনন্দ | ১৪ প্রকারীর ক্রোধ ক’ত? বীয়ার লোশয়ে আৰু হ, সুতিগান আৰু গীতৰ ধ্বনি পোব। মুকলি কা বে; নিমৰি, গতলৈনে যাব। ১৫ আৰুৰ আহাৰৰ অভাৱ নহব। কিয়নো বি ৪ যে মোর প্রাবিলাক, মোলৈ মন দিয়া, হে। | এই সময় দেবেরে গান বাকৈ সৰু মোর লোক, মোল কান পাতা; কিয়মে। ধলক লগীয়, তোমার ই সই বিহার নার পর এক ব্যৱৰ ওলা, আতি। ময়েই; বাহিনীলাি যিহোৱা তোম। বিলাকর দীপ্তির নিমিত্তে ময় মোর শাসন স্থাপন | ১৯ আকাশমণ্ডল স্থাপন কৰিবলৈ আর পৃথিবীর 698
