৪;২০-৫; ২৩।] যাংক। ৫ যিহোৱাই হাৱো হৈল, তুমি কোচিৰে | শিৰ ওপাত নয় তা আৰু গযুৰ হক; সৈতে মাং কবিলৈ অৰুণলৈ যোৱা। তাতে, ১• সিতে মিহকত মম নিদিক। পালকি কোণে শৈ, ঈৰ পৰ্বত তেওৰ লগ ধৰি | ৰিলাৰ কাৰ্য্যাধ্য আ সিবিলাক জাকাৰ- কেচুমা খালে। তেতিৰ, যিহোৱাইমোকি। বিলাকে ওলাই গৈ ণিবিলাক বলে, ফৰেন পাতে কোৱা সকলো , আ আ ক | এইলে ছৈ, এ হত মা অ নিদিও, আটালিককে৷ মোটিতে হৰ আগত| ১১ হইতে নিয়ে নিন যত্তে পায়, তৰে পা বিচাৰি নালে। পায়ে মোটিআৰ যাণ মো গৈলগে; কিলো অতিৰ যম এফেৰিও কম লিৰ সভাপলিক বা লেলিক। ১২ কৰ অব। ভাত, লোকবিলাকে মড়াৰ মলনি • গোট যুৱলত, যিাৱাই মোকি কোৱা! নড়াৰ মুন্সিৰি বিৰি, গোখেল মিচ সকল কথা হাৰালে , আৰু লোকবিলাকৰ | ১৩ দেশত গোট গো হল। তথাণি কাব্য- ৩১ আগত সেই মিকে দেখুৱালে। তাতে তোক | বিলাকে েৰাই কলে, কত নড়া বিলাকে বিশ্বাস কৰিলে; আৰু বিহাৱাই যে। পাতে যেনেকৈ ৰিছিলি, তেনেকৈ এতিয়াও : ইৰে সানকিৰ ববিতাৰ ললে, আৰ ১ এতিমিৰ নিণিত কম প্য কংক। আৰ সিবিলাক দুখলৈ চালে, তাকে যমি মিবি ৰৌণৰ কাৰ্যখিবিলাকে লোকবিলাক ওপ- লাৰুে [ লোৱাই প্ৰণিপাত কৰিলে। তাৰেলংয় বি দাদয়বিলাক পাতি- ছিল, সিবিলাকে প্ৰতি ’ল; আৰু লিবি- মোচি আৰু ৰোণ ফলেৰ সাক্ষাৎ হোত। লাকক দই নি সুধিলে, আনিকালি নে হতে | তেওঁবিলাক ৰংলালি। আগৰ দৰে কিন্তু তিপিত্ত বা পুৰ কৰা এ পাছে মোচি অহাটোৰে গৈ ৰৌণক | ১৫ নাই। তাতে ইত্যায়নবংশীয় জাকাদায়বিনাকে ' কলে, ইয়েল, শৰযিহোৱাই এই ৰুপে গৈ, কী আগন্তু কাকুতি কৰি ফলে, আপা- কৈছে, অৰত মোৰ উন্দেশে উগৰ কৰিলৈ। ন৪ যশীতলৈ আপনি কিয় এনে বহৰ তুমি মোৰ এনাবিলাক এড়ি দিয়া। তাতে | ১৬ কৰি। আলোনাৰ দীৰ্ঘত না নিৰি; নৗনে কলে, যিহোৱা নে কেনি, যে, ময় তেওৰ | অণি ই ৰ কৰ বুলি লিৰিলাকে আমাক কথা শুনি ইত্ৰায়েক এড়ি দিম। ময় যিহো | ক; আৰ ধোক, আপোনাৰ এই বীহত ৰাক নেনো, আৰু মায়েলকে এড়ি নিদিও।| এতিতা হৈই; কি দোলে আপোনাৰ পাছে তেওঁবিলাকে কলে, ইব্ৰীয়াৰিলা | ১৭ ললৰি। তাতে তেও ফলে, তত এলে- আমাৰ আগত সাকা হল; আমি বিনয় , তই এলো; এই নিমিৰে কৱ, কৰ, তেৰ উদ্দেশে বলিদান কৰিব অৰ্থে | আমাৰ ঈশ্বৰ যিহোৱাৰ উন্দেশে বলিদান কৰি- আমাৰু সি দিন, বাট আৰ তিলৈ| ১৮ বলৈ আমাৰ যাবলৈ দিও। এতেকে এতিয়া যাৰলৈ দিক; বলে, আমাৰ ঈশ্য যিহোৱাই| ৫টি ঘা, কাম কৰি বাকগৈ; কিন্তু না হলে মা মহামাৰী কি অনোৰলেৰ আমণ] এতক আৰু কিয় , তথাপি লেখ পুৰাই বি। তাতে মিচৰ ইতেওঁবিলাকক ফুলে, ১৯ টি দিব লাগিব। তাতে, তহঁতে প্ৰতিদিন হেৰেমেচি আৰু হাৰে, হতে লোকবিলাকক। বিপিত ইটাৰ অলপো কম নকৰিবি বুলি কামৰ পৰ কিন্তু এতুৱাই? তইতৰ তৰ বোৱ | | কোৱা এই কত, ইস্ৰায়েলংয় সাকা- কামলৈ যা। ফৰৌণে আৰু কলে, দেখ, দেশৰ | দাবিলাকে অড়িপালাবিলাকক কামত পড়া লাবিলাক এতিয়া অনেক হৈছে আৰু তইতো দেখিলে। পায়ে সিবিলাকে ফৰৌণৰ আগৰ •সিৰ ভাৰ বোৱা বন খতি ৰাইড। পায়ে। | পৰা ওলাই আহোতে, লিবিলাবল যা চাই সৗণে সেই দিনই লোকৰিলা কাৰ্য্যাধ্য। থিয় হৈ শোটি আৰ হাৰোক লগ পাই, আৰু লিবিলা দফাদাৰবিক এই আ১ তেওঁবিলাকৰ কল, যিহোৱাই তোমালোকলৈ দিলে, তোমালোকে আগৰ পৰ লোকবিলাকক। চকু কৰি দণ্ড দিওক; কিয়নো তোমালোকে ইটা কৰিবলৈ না আৰু নিদিবা; সিহঁতে গৈ কৰেীণৰ আৰু তেওৰ পাজমজীবিলাৰ সাক্ষাতে নিয়ে না বিচাৰি কাক। কিন্তু নিতে আমায় সুগ, দূর্গ করি, আমার প্রাণনাশর আগৈতে যি পরিমাণ টা রিছিল, এহিয়াও | অর্থ লিবিলাকৰ হাতত তৰোৱাল দিল। সিহঁতক বিমানকৈ করে তার একৰিও] ত িযোচিত যিহোৱাৰ ওচৰলৈ উভটি খ ৰ নাৰা; নিন নিহত এলেহ; এই কি কলে, হে এলে, তুমি এই লোকবিলাকৰ নিতি, আপোন শর ভশে বলিদান করি। অমল কিন্তু করিলা? আৰু মোক বা পালা আৰু ধাৰলৈ দিক বলি এরা করছে। কিয়? কিয়নো, বেতিয়ারে পরা ময়, তোমার ভবা মত হৈ থাকিব নিয়ে। নামের ফর আগত কথা কবলৈ উপস্থিত
