তমালা। [১৩৯; ১-১৪০;১২। ৯ যদি ময় অৰুণৰ ডেউকা ধৰি সমুৰ সীমাত | হেৰ, মোৰ বুজবিচাৰ লৈ মোৰ মন জনি, | বসতি কৰে, | মোক পৰীক্ষা কৰি মোৰ ফলনা বুঝ; ১• তাতো তোমাৰ হাতে মোক চলাব, ২৪ আঃ মোত দুষ্টতা' কোনো পথ আছে কি নাই, আৰু তোমাৰ সে হাতে মোক ধৰি ৰাখিব। | তাক চোৱা, ১১ যদি ময় কও, অৱশ্যে আন্ধাৰে মোক ঢাকিব, আৰু অন্য পথত মোক গমন কৰে। আৰু ৰাতি মোৰ চাৰিওফালে পোৰ ব, ১২ তেতিয়া সেই আকাৰে তোমাৰ পৰ মোক প্ৰধান বাদ্যকৰ নিমিতে। গায়দৰ | নুশুকুৱাব, ৰচিত গীত। কিন্তু ৰাতিয়েও দিনৰ নিচিনাকৈ পোহৰ দিব; তোমাৰ আগত অহাৰ আৰু পোহৰ দুয়ে | ১ হে যিহোৱা, দুৰ্জন মানুষ পৰ মোক উদ্ধাৰ সমান। | কয়, ১৩ কিয়নো তুমিয়েই মোৰ অন্তঃকৰণ সৃষ্টি কৰিলা, অত্যাচাৰীলোকৰ পৰ মেকিৰ কৰা। তুমি মোক মতুৰ গতে গঠন কৰিলা। । সিহঁতে মনতে কৃকল্পনা কৰে; ১০ ময় তোমাৰ ধন্যবাদ কৰিম; | নিতে নিতৌ ৰণলৈ গা খায়। কিয়নো ময় ভয়ানক আৰু অন্ততপে নিৰ্মিত। ৩ সিহতে সাপ নিচিনাকৈ আপোন অলোক। হলো; | কি ধৰলে; তোমাৰ কাৰ্যবেৰ আশ্চৰিত, | সিহঁতৰ ওঠৰ তলত কালসৰ্পৰ বিষ থাকে। আৰু তাক মোৰ মনে কালকৈ জানে। ১৫ যেতিয়া ময় ওপতে নিৰ্মিত হৈছিলো, ও হে যিহোৱা, দুষ্টৰ হাতৰ পৰ মোক ৰক্ষা যেতিয়া ময় পৃথিবীৰ অধস্থ গত চমৎকাৰ- | ৰুপে গঠিত হৈছিলো, অত্যাচাৰী লোকৰ পৰ মোক ৰাখা; তেতিয়াও মোেৰ সংলগ্ন অস্থিবোৰ তোমায় আগত। সিহঁতে মোৰ ভৰি উটি খাবলৈ কুআলা পুকুউৱা নাছিল। | পাতলে। ১৬ তোমাৰ চকুৱে প্ৰথমে উৎপন্ন হোৱা মোৰ | ৫ আৰীবোৰে পেতে যোলৈ কাল এক আকাৰ দেখিলে, | খেৰোটা যুত কৰিলে; আৰু মোৰ সকলোৱেই তোমায় বহিত লিখা। | নিতে বা কোষত জল পাতিলে; | আছিল; সিহঁতে মোৰ নিমিত্তে কুণা বহালে। (চেল। যি কালত সেইবোৰ এটাও নাছিল, সেই কালত মোৰ সকলো দিন নিৰুপিত ৮ময় যিহোৱক কলো, তুমিয়েই মোৰ; • হৈছিল। হে বিহোয়া, মোৰ কাকুতিয় বল কাক ১০ হে ঈশ্বৰ, মোলৈ তোমাৰ সম্পবোৰ কেনে পাতা। | বহুমূল্য। হে প্ৰভু যিহোৱা, হে মোৰ পৰিত্ৰাণ বল, | সেইবোৰৰ লেখ কেনে অধিক! | দিনা তুমি মোৰ মূৰ কিলা। ১৮ ময় সেইবাৰ গণিৰ খুলিলে, সংখ্যাত সেইবোৰ। হে যিহোৱা, দুষ্টৰ বা পূৰ্ণ কৰিবা; | বালিকৈয়ে অবিক হয়; সিহঁত গব্বী নহবৰ নিমিত্তে নিত্তি কৃষণ ময় যেতিয়া সাৰ পাওঁ, তেতিয়াও ময় তোমাৰ | লিuহবলৈ নিদিব। [চলা। | লগতে আছে। ৯ যিবোৰে মোক বেৰি ধৰে, সিত, ৰৰ বিৰ ১৯ হে ঈশ্বৰ, নিশ্চয় তুমি দুষ্টক মাৰি, | হে ৰক্তপাতীবোৰ, মোৰ ওচৰৰ পৰা দূর হ। | | সির ওঠর অপারেই সিং মুরাকো। • কিয়নো সিহঁতে দুভাৱে তোমার বিরুদ্ধে কথা | ১• সিহঁতৰ ওপৰত অল আঠা পড়েক; সিহঁতক অখিত পেলোৱা হক; আর তোমার শত্রুবোরে বৃথায় তোমার নাম লয়। পুনরায় উঠিব নোৱাকৈ লিংক অগাষ গত ২১ হে যিহোৱা, তোমাক ঘিণ করোতাবেক ময় ' পেলোৱা হক। | জানো ঘিও নকরে? ১১ দুর্মুখীয়া মানুহ পৃথিবী থিরে থাকি আৰু তোমার বিরুতে উঠাবোৰত জানে নয়। ' নোৱাৰিব। | বোর নেপা। অমঙ্গলে অত্যাচারী মানুহক নিপাত কৰিবলৈ 'ময় লিংক যার পর নাই ধিন করে; • তাক কিার করব। মলিত মোর শক্ত বলি তারে। ১২ যিহোৱাই যে দুখীয়ার বিচার নিপতি করি, । } }
