১৩৩; ২৩-১৩৯; ৮।] গতমালা। কাৰণ তেওঁৰ দয়ালদীকাললৈকে থাকে। | তোমাৰ দয়া অসত্যতাৰ কাৰণে তেওঁৰ নাম ২৩ বি নাই বীনাৱস্থাৰ কালত আমাক খুঁৱৰিলে, | ধন্যবাদ কৰিম; তেওঁৰ ধন্যবাদ কৰা, কিয়নো তোমাৰ সমস্ত নামকৈয়ে তুমি কাৰণ তেওঃ দয়া লাকাললৈকে থাকে। আপোন বাক্য ম কৰিল। ২৪ যি নাই আমাক আমাৰ শত্ৰুবোৰৰ পৰ | ৩ ময় প্ৰাৰ্থনা কৰা কালত তুমি মোক উত্তৰ দিলা;, | কৰিলে, তেওৰ ধন্যবাদ কৰা, | তুমি মোৰ প্ৰাণক শক্তি দি মোক মাহীয়াল কাৰণ তেওঁয় দয়া সদকাললৈকে থাকে। | কলি। ২৫যি জনাই সমুদায় প্ৰাণকে আহাৰ দিয়ে, তে! হে যিহোৱা, পৃথিবীৰ সকলে বুজাই তোমাৰ | ধন্যবাদ কৰা, ধন্যবাদ কৰিব; কাৰণ তেওৰ দয়া সদকাললৈকে থাকে। কিয়নো সিবিলাকে তোমাৰ মুখৰ বাক্য ২০শৰ ধন্যবাদ কৰা, | শুনিলে। কাৰণ তেওঁৰ দয়া সাকাললৈকে থাকে। ] : এনে বি, সিবিলাকে যিহোৱাৰ পথৰ বিষয়ে | গান কৰিব;. ১৩৭ : ৩৩ আমি বাবিল, নদীৰেৰ কোৰ নেই। কিয়নো যিহোৱাৰ গৌৰৱ মহৎ। সেই ঠাইত বহিছিলো, কাৰণ যদিও যিহোৱা উন্নত, তথাপি তেওঁ নয় এনে কি, চিয়োনক সেৱৰণ কৰি কাৰিছিলোঁ। | | লোকলৈ দৃষ্টি কৰে; সেই ঠাইৰ মাৰত থকা বাইচী গছত, | কিন্তু তেও অহঙ্কাৰী লোকক দুৱৈৰে পৰা জানে। আমি আমাৰ বীণা আৰি থৈছিলো। • যদিও ময় সই মাকেদি গমন কৰে, ৩ কিনে তাত, আমাক বন্দী কৰি নিৰিলাকে তথাপি তুমি মোক জীয়াই ৰাখিব; | গান গাবলৈ, তুমি মোৰ শক্ৰবাৰৰ ক্ৰোধৰ অবিতে তোমাৰ আৰু আমাক ক্লেশ দিয়াবিলাকে আমাৰু আনন্দ | হাত মেলি, কৰিবলৈ দি ফলে, আৰু তোমাৰ সে হাতে মোক পৰিত্ৰণ কৰিব। “আমাৰ আগত দিয়েৰি এটা গীত গোৱা।” Tv যিহোৱাই মোৰ পৰুে সকলোকে সিকৰিব; আমি বিদেশত যিহোৱাৰ গত কেনেকৈ গা? | যে যিহোৱা, তোমাৰ দয় কাদাকাললৈকে ওহে ফিচালেম, ময় যদি তোমাক পাৰো, | থাকে; তেন্তে মোৰ সোহাতে আপোন অভ্যাসপাৰা। | তোমঃ আৰ কখক তা নকৰিব। • যদি তোমাক মনত মকল্পে, আৰু মোৰ প্ৰধান অনকৈ যিফালেম | প্ৰধান বাৰ নিমিতে। দায় অধিক ভাল মেপাও, ৰচিত। তেন্তে মোৰ জিব তালুত লাগি থৰো। ৭ যি ইদেমিৰ সন্তানবেৰে কৈছিল, ১ হে যিহোৱা, তুমি মোৰ বিচাৰ লৈ মোক “বিকালেমক উবাৰ কৰা, উৰ কৰা,ললৈকে। | আনিলা। উবাৰ কয়, তুমি মোৰ বা আৰু ঠাকো সানিয়া, হে যিহোৱা, সিহঁতৰ অহিতে বিকালেৰ দিন | দুৰৈৰ পৰ মোৰ চিত্তে বুদি। সেৰণ কৰা। • তুমি মোৰ চলন আৰু শয়ন বিচাৰ কৰি, ৮ বিনষ্ট হব লগীয়া বাৰিল জীয়াৰী, | আৰু মোৰ সকলো পথ চিনি পাই। তুমি আমালৈ ৰহাৰ কৰাৰ দরে, ০ কিয়নো দেখা, যে যিহোৱা, তুমি যি কথা যি মনে তোমাকে প্রতিকল দিব, সেই ধন্য। | গণকৈ না, ১যি এনে তোমার শিৰিলাক খ এনে কোনো কথা মোর লিবা নাই। শিলত আচাৰিব, সেইজন ধন্য। ৫ আগত পাছত তুমি মোক তেঁট ধরি, আৰু মোৰ ওপৰত তোমার হাত দিয়া, ৬ এনে গান মমর যোধর অগম; সেয়ে উচ্ছ, ময় তাক ঢুকি পাব নোৱা। মোর সমস্ত চিত্তে মা তোমার ধন্যবাদ করিম; ৭ময় তোমার আর আগ পরা কলৈ যাম। দেৱতবোরর আগতে ময় তোমার প্রশংসার গান। আৰু তোমার সম্বধ পরা বা কলৈ পলাম? যদি বলে উঠে, তাতে তুমি থাকা; ৭ময় তোমার পবিত্র মলিয়লৈ মুখ করি প্রণিপাট| যদি চিয়োত মোর শয্যা পারে, দেখা, অতে, ৩. দামুর রচিত ক্ষত। 611
