________________
৫৩৮ গীতমালা। (১৭; ১৫-১৮; ২৫। আৰু আপোন অপোন শিশুবিলকিৰ ি ১ তেও অন্ধকাৰক আপোনাৰ স্থান আৰু আপোনাৰ অৱশিষ্ট সম্পত্তি থৈ যায়, | আপোনাৰ চাৰিওলিৰ আৰাম কৰিলে; | সিহঁতৰ পৰ মেক ৰক্ষা কৰা। || তেওঁ অলৰ অন্ধকাৰক আৰু আকাশখন ঘন ১৫ ময় হলে ধাৰ্মিকতাৰ গুণে তোমাৰ মুখ দেখি। | মেঘলক তাপে স্থাপন কৰিলে। এৰ পাই তোমৰ মুৰ্তিত তৃপ্ত। - |'১২ তেওঁৰ সমুখত থকা দীপ্তিৰ পৰ ওঁৰ ঘন্ন | মেঘববাৰ মাঝেদি। ৮ প্ৰধান বাদ্যকৰ নিমিত্তে। যিহোৱাৰ শিলাবৃষ্টি হল আৰু লি থকা আঠা ওলাল। | দাস দায়দৰ ৰচিত গীত। ১৩ যিহোৱাৰ আকাশত গৰ্জন কৰিলে; पिकानड पिपराद्वारे पाइपर সৰ্বোপৰি নাই আপোনাৰ মাত কলে; সকলো শত্ৰুৰ হাত পা উড়াৰ কৰিলে,, | শিলাৰা হল আৰুৱলি থকা আঠা ওলাল। সেই কালত তেওঁ যিহোৱাৰ উদ্দেশে | ১৪ তেওঁ আপোনাৰ বাণ মাৰি সিহঁতক গোট গো • এই তৰ কথা কলে; তেওঁ ককে,, | কৰিলে, আৰু বহু ব মাৰি সিহঁতক ব্যাকুল কৰিলে। ১ হে মোৰ বলপ যিহোৱা, নয় তোমাক অতি | ১৫ তাতে, হে যিহোৱা, তোমাৰ সনাত আৰু প্ৰীতি কৰে। | তোমাৰ নাক নিশাসপ্ৰশাসঃ বায়ু।। যিহোৱা মোৰ শিলা, মোৰ কোঠ, আৰু মোৰ | জলসমূহৰ তলি দেখা গল, আৰু পৃথিবীৰ উদ্ধাৰকৰ্তা; | মূলবিলাক অনাবৃত হল। তেওঁ মোৰ ঈশৰ, মোৰ দুৰ্গ, ময় তেওঁতে আয় ১৬ তেও ওপৰ পৰা যাহ মেলি মোক বলে, | লৈছো; । তেওঁ মহালয়ৰ পৰা মোক তুলি আনিলে। তেওঁ মোৰ ঢাল, মেৰি ত্ৰাণৰ শি, মোৰ উচ্চ ১০ তেওঁ মোৰ বলৱন্ত শত্ৰুৰ পৰা মোক নিৰ | দুৰ্গাপ। | কৰিলে, ও প্ৰশংসাৰ যোগ্য যি যিহোৱা, ময় তেওঁৰ আগত মোৰ বৈৰীবেৰ পৰ। উদ্ধাৰ কৰিলে; প্ৰাৰ্থনা কৰো; কিয়নো সিহঁত মোতকৈ অতি বলৱ আছিল। তাতে মোৰ শত্ৰুবোৰৰ পৰা ময় উত্তৰ পাওঁ। | ১৮ মোৰ বিপদৰ কালত সিহঁতে মোক আয ৪ মৃত্যুড়ীয়ে মোক মেৰাই ধৰিছিল; | কৰিছিল; অধৰ্মপ ঢল পানীয়ে মোক স লা | কিন্তু যিহোৱা মোৰ উপকাৰক হল। | ১৯ তেও মোক বল ঠাইলৈ উলিয়াই আনিলে; ৫ চিয়োলৰ জড়ীয়ে মেক আৰিছিল, তেওঁ মোক উজাৰ কৰিলে, কিয়নো তেও মোত আৰু মৃত্যুপাশে মোক মেৰাই ধৰিছিল। | সন্তোষ পালে। ৬ ময় সটৰ কালত যিহোৱাৰ আগত প্ৰাৰ্থনা | • যিহোৱাই মোৰ ধাৰ্মিকতা অনুসাৰে মোক | কৰিলো, পুৰাৰ দিলে, আৰু মমৰ ঈশ্বৰৰ আগত কাৰোক্তি কৰিলে; | মোৰ সো হাতৰ তাৰ দৰে মোক ফুল দিলে। তেওঁ আপোন মন্দিৰ পৰ মোৰ মাত শুনিলে, | কিয়নো ময় যিহোৱাৰ পথত চলিলো, তেওঁৰ সমুখত কা মোৰ কাতৰোক্তি তেওঁৰ | কুকৰ্ম কৰি মোৰ ঈশক এড়া নাই। কাণত পড়িল। ২২ কাৰণ তেওৰ সকলো শাসন মোৰ সমুখ ও তেতিয়া পৃথিবী কপিল, জোকাৰ খালে, | আছে, আৰু পৰ্বতবিলাৰ মূলবিলাক জোকাৰ খাই। ময় তেওঁৰ বিধিবিলাক মোৰ পৰা দূৰ কৰা নাই। | লৰিল; ১৩ তেওঁৰ দৃষ্টিত ময় সিজও আছিলো, নিন৷ তেওঁৰ ক্ৰোধ মলি উঠিল। আৰু নিজ অপৰাধ পৰা ময় নিজকে তাই ৮ তেওৰ নাকৰ পৰ ধুৱা ওলাই ওপৰলৈ গল, .. | ৰাখিলে। তেওঁৰ মুখৰ পৰা ওলোৱা অগ্নিয়ে গান কৰিলে; |২৪ এই হেতুকে যিহোৱাই মোৰ ধাৰ্মিকতা অনু তাৰ পৰ অলি থকা আঠা ওলাই কালি . সাৰে মোক ফল দিলে, থাকিল। । তেওঁৰ চকুৰ আগত থকা মোৰ তিন শতাৰ ১ তেতি তে আকাশক দোৱা নাছিল; . দৰেই মোক ফল দিলে। , তেৰ চৰ তলত ঘোৰ অন্ধকাৰ মাছি। ২৫ তুমি দয়ালু মনলৈ দয়া ব্যৱহাৰ কৰো; ১• তেওঁ কৰুত উঠি উড়ি আহিল, . | সৰল জনলৈ সৰল ব্যৱহাৰ কৰো; এনে কি, বায়ুপ ডেউকাৰে উড়া মাৰি শীঘ্ৰে ২৬ তুমি শুচি লোকলৈ শুচি ব্যৱহাৰ কৰে, আহিল। আৰু খৱ লোকলৈ চতুৰ ব্যয় কৰে। .538
