________________
৪১; ১২ ৪৩।] . আতিক। ১২ দেখিলে। তেতিয়া সেই চাইত সেনা-[ কৰে দেখিবলৈ কুতি গৰু সাত বছৰ, আৰু পতিৰ বন্দী এটা ইত্ৰীয়া ডেকা মানুহ আমাৰা; প বতাহত শুকুৱা এটা নথৰ সাতো লগত আছিল; আমি তাৰ অগিত আসৰ থেকে সাত হয় বুঝায়; সেইবে, আকলিৰ সপোনৰ কথা কলত, সি আমাক তাৰ কলিতা | ২৮ পাত বৰ। ময় ৰৌণৰ আগত ইয়াকে সিলে; প্ৰতিজনৰ সপোন চাই সি তাৰ , যে, পৰে যি কৰিব খুজিছে, তাকে ১৩ ফলিত বিলে। আৰু সি আমালৈ যি কপো১৯ তে ৰৌণক দেখুৱাইছে। দেখা, গোটেইখন ফালা দিছিল, সেই ৰূপেই ঘটিলো; মোক। মিস্ত দেশভ কশল প হোৱা এনে সাত যয়ে পুনৰায় আগৰ বতে নিযুক্ত কৰিলে, ৩০ বা উলতি। সেইবোৰ পাছত # আৰু তেওঁক হলে আৰি (লে। তেতিয়া ৰৌণে অকালয় সাত বছৰ বি; তাতে মিচৰ দেশৰ যোচক নিবলৈ মানুহ পঠালত, বন্দীশালৰ | বহু কল্যৰ সকলো কথা পাহৰা যাব; আৰু পা কে বেগাই উলিয়াই দিয়া হল;] ৩১ লেই আকালে দেশখনকে নষ্ট কৰিব। আৰু পাছে তেও ৰৰাই আৰু কাপড় সলাই | পা হোৱা সেই আকলিৰ কাৰণে, দেশত ফৰাৰ আগলৈ গল। তাতে ফৰৌণে যোচেকা অগ্নি বংশস্যৰ অনুভব নয়; কিয়নো সেয়ে কল, ময় এটা সপোন দেখিলে, তাৰ কলিতা | ৩২ অতিশয় টান হব। ফৰৌণৰ আগত দুবাৰ দিৰ পৰা কোনো নাই; কিন্তু তুমি শুনমিত্তে | সপোন দেবৰ ভাবি এই, ঈশ্বৰৰ পৰ এই সপোনৰ কলিতা দিব পাৱা বুলি ময় তোমাৰ | কথা নিশ্চয় কৰা হৈছে, আৰু শৰে তাক শয়ে * বিষয়ে শুনিছে। তেতিয়া যোচেকে ফৰৌণক। ৩৩ ঘটাও। এই হেতুকে এতিয়া ফৰৌণে এন টি কলে, সেয়ে মোৰ অসাধ্য; শৰেছে। বুলিয়ান অনী মানু বিচাৰি, তেওঁক মিচৰ ১৭ৗণক সুষলৰ উত্তৰ দিব। তাতে ফৰেন] ৩৪ দেশৰ ওপৰত নিযুক্ত কৰে। ফৰৌণে এই কৰ্ম যোচক কলে, দেখা, মোৰ সপোনত ময় নদীৰ। | কোক; তেওঁ দেশৰ ওপৰত বিষয়াৰিলাক পাতি, ১৯ কিনাত থিয় হৈ আছিলো; এনে সময়ত, দেখা, বহু শল্য উপা হোৱা সাত বছৰত, মিচৰ দেশৰ নদীৰ প প গাৰে আৰু দেখিবলৈ সুন্দৰ। পৰ শ্যৰ পাঁচ ভাগৰ এভাগ তুলি লওক। সাত মনী গৰু ওলাই মলনীত চৰিবলৈ ধৰিলে। • সিবিলাকে লেই আগামী উম কেইবৰৰ ১৯ পাছে দেখা, পোৱা, দেখিবলৈ কৃতি , আৰু সকলো শস্য গোটাই, আহৰৰ নিমিত্তে ফৰৌণৰ চেৰেলা গাৰে আন সাত মনী গৰুও সেই কেই| ও অধীনে নগৰে নগৰে তাৰু চি ৰাখোক। এই মীৰ পাছতে ওলাই আহিল; তেনেকুৱা ৰুপে, মিৰ দেশত আগলৈ হব লগা অকালৰ তুতি গৰু মৰ গোটেইমিৰ দেশত কেতিয়াও। সাত বছৰ নিমিতে, সেই আহাৰ দেশত সঞ্চিত • দেখা নাই। আৰ সেই চেৰেলা গাৰে দেখিবলৈ হৈ একিব; তাতে আকালত দেশখন বিনষ্ট কুতি গৰু কেইজনীয়ে প্ৰথমে ওলোৱা হষ্টপূ| ৩৭ নবে। ভেজিয়া ৰৌণে আৰু তেওঁৰ পত্ৰমন্ত্ৰী২১সাতনী গিলি পেলালে। আৰু সিহঁতৰ | ৩৮ বিলাক সেই কথাকে উত্তম দেখিলে। তাতে লেক সংযোৰ সোমালভো, সোমোৱা যেন মনে | ৰৌণে তের পামশ্রীবিলাকক কলে, এই যি মমিলে; কি লিতে অগির দরে দেখিবলৈ মানুহত শরর আত্মা আছে, এওর নিচিনা ফুটিত হৈয়েই থাকিল। তেতিয়া ময় সারা আমি আর কাক পাম। তেতিয়া ফরৌণে ২২ পালে। পায়ে পুনরায় সপোনত দেখিলে, | যোচেক কলে, পরে তোমাক এই সকলো কথা দেখা, একে তাল ঠারিতে গরে তা আৰু উৰম। না; এই হেতুকে তোমার নিচিনা বুরিমান ২০সাতোটা থোৰু ওলাল। তেতিয়া চোখ, সেই অনী মানুহ কোনো নাই। তুমিয়েই মোর বেরপাতে, ককৰ্ত্তনীয়া, পতৱা, আৰু পুরা ঘর অধ্য হব লাগে; মোর সকলো প্রকা বতাহ ব্যকু এনে তোটা থেকো ওলাল। তোমার কথার রো চলিব; কেৱল সিংহসই পতাকা হোেের সেই সাতোটা উত্তম। ৪১ সমতৃহে ম তোমতুকৈ বড় হম। ফরেনে আৰু পিলি পেলালে। পাছে শাসকলক ঘোঁচেক আৰু ফলে, দেখা, সমুদায় মিচর দেশর তালে; কিন্তু কোনেও মোক তার ফলিত| ৰ ওপৰত মা তোমাক নিযুক্ত করলো। পাছে ২০ৰি লোৱাৰিলে। তেতিয়া যোচেকে ফরৌণক। রৌণে আপোনার হাতির পর মোহর মরা | সে,রের সপোন অর্থ একেটারে; সরে | আটি লোলোকাই যোচর হাত দিলে, বিবি নিয়ে, তাকে তেরোকসাইটে। আৰু কেক মিহি শণ সুতার কাপড় পিষাই, সেইসতিশী উম গৱেই সাত বছর বুয়; | ৫৩ তের ভিতিসাগর হয়ে দিলে; আৰু তেওঁক আৰু সই সাতোটা উম থেকে সাত বছর আপোমার দ্বিতীয় রথত ভোলালে; তাতে ৩; সপোন অত একোয়। আৰু সেই| লোকবিলাকে তেওঁর আগে আগে, আই ল, আঃ কে পাহত ওলোৱা সাত অনী কেরেলা ল, এই বুলি ঘোষণা করিলে। এই ফপেয়েনে
