________________
[৪১; ৪৪ ৪২; ১৫। তেওঁকমিৰ দেশ গোটেইখনৰ ওপৰত নিযুক্ত | মিলে যায়ে পুৰিক এখন যাত্ৰা। ০৪ কৰিলে। পাছে ৰৌণে যোচেক কল, ময় পাছে যাকোবে মিচৰত শস্য আছে বুলি ফৰৌণ; তোমাৰ বিনা অনুমতিৰে সমৃদয় 'মিৰ | তু পাই, আপোনাৰ পুত্ৰবিলাকক কলে, দেশত কোনোৱে হাত বা ভৰিকে দাখিব নোৱা৪৫ ৰিব। আৰু কৰৌণে যোত্তে নাম চান | তোমালোকে ইজনে সিজনে মুখলৈ চোৱাচুই কৰি কিয় আছক? তেওঁ আৰু কলে, দেখ, পানে ৰাখিলে; আৰ ওন নগৰৰ পুৰোহিত | মিৰত শস্য আছে বুলি ময় শুনিছে; তোমাপোৰ-ৰোৰ সীকে আনত তেওঁৰ লগত | লোকে তালৈ নামি গৈ, তাৰ পৱা আমালৈ বিয়া দিলে। পাছে যোচেক ওলাই গৈ, গোটেই শস্য কিনি অনাগৈ; তেহে আমি নমৰি জীয়াই ৪৬ মিচৰ দেশত ফুৰিব ধৰিলে। যোচেক মিৰ ৰজ ফৰৌণৰ আগত উপৰি হেৰ সময়ত, ৩ থাকিম। পাছে যোচে ককায়েক দই মনে তেওঁৰ বয়স ত্ৰিশ বছৰ আছিল। এই ৰুপে, | মিৰৰ পৰ শল্য কিনি আনিবলৈ নামি গল। যোফে ৰৌণ ৰাৰ আগৰ পৰ ওলাই গৈ, ৪ কিন্তু যোচেৰ আয়েক বিনামীন হলে, ৪৭ মিচৰ দেশৰ সকলো ঠাইতে ভূৰিলে। আৰু বহু যাকোবে ককায়েকবিলাকৰ লগত নপালে; কিয়নো তেওঁ কলে, কিনি ইয়াৰ কিবা আপদ | শস্য হোৱা সেই সাত বাৰত ভূমিয়ে ঘটিয়ে ৫ ঘটে। এই ৰুপে, শস্য কিনিবলৈ যোৱা মন্বি৪৮ মুটিয়ে শস্য উৎপন্ন কৰিলে। মিচৰ দেখত সেই | বোৰৰ লগত ইস্ৰায়েলৰ পুত্ৰবিলাকে গল; সাত বছৰত উৎপন্ন হোৱা সকলো শস্য গোটাই, তেওঁ নগৰে নগৰে সাঁচি থলে; প্ৰত্যেক নগৰৰ ৬ কিয়নো কনান দেশতো আকাল হৈছিল। সেই চাৰিওফালৰ পথাৰত যি শস্য উaপ হল, তাক সময়ত যোচে দেশৰ অধ্যক্ষ হোৱাত, তেৱেই ৪৯ তেও সেই নগৰতে সাঁচি থলে। এই ৰুপে দেশৰ সকলো লোকবিলাক শল্য বেদিছিল; তাতে যোচেফৰ ককায়েকবিলাকে গৈ, তেৰ যোচেষ্ণে সাগৰৰ বালিৰ পৰে ইমান বহু শস্য গোটালে, যে, তাক পাছত লেলিকে এড়িলে; আগত মাটীত মুখ লগাই প্ৰণিপাত কৰিলে। | তেতিয়া যোচেকে আপোনাৰ ককায়েকবিলাক ৫০ কিয়নো সেয়ে অসংখ্য হৈছিল। আৰু আকালৰ দেখি, সিবিলাকক চিনি পালে; কিন্তু তেও বছ অহৰ আগৈয়ে, ওন নগৰ পুৰোহিত অচিনাকীৰ দৰে ব্যৱহাৰ কৰি, কাবাক্যেৰ পোটা-ৰোৰ জীয়েক আচমস্ত গতি যোচেৰ ৫১ দুট পুজন্মিল। তাতে যেককে জ পুত্ৰৰ নাম সিবিলাকক কথা কলে; আৰু তেওঁ সিবিলাকক সুধিলে, তহঁত ক’ৰ প্যাঁ আহিছ। সিবিলাকে মনচি পোহৰণ হলে; কিয়নো তেও ফলে, শৰে মোৰ ককলো দুঃখ আৰু আপোন পিতৃয় ঘৰকে কলে,কান দেশৰ পৰাশকিনিবলৈ আহিছে ৫২ পাহৰাইছে। দ্বিতীয় পুত্ৰৰ নাম তেওঁ ইকুয়িম | ৮ এই ৰূপে, যেচেয়ে ককায়েকবিলাকক চিনি ৯ পালতো, সিবিলাকে তেওঁকচিনি নেপালে। তেফেলান] ৰাখিলে; কাৰণ ডেকলে, ময় দুঃখ | ভোগ কৰা এই দেশত কৰে মোক ফলন | তিয়া, যোচেৰুে সিবিলাকৰ অৰ্থে যি কেইটা ৫৩ কৰিলে। পাছে মিচৰ দেশত বহু শস্য উৎপন্ন সপোন দেখিছিল, তেওঁ তাক সুৰি সিবিলাকক কলে, তহঁতচোৰাংচোৱা; দেশৰ উল ৫৪ হোৱা সাত বছৰ শেষ হল। তাতে, যেঢেকে চাবকোৱাৰ দৰেই, আকাল সাত বছৰ অৰ | ১• লৈহে তত আহিছাঁক। সিবিলাকে তেক ফলে, হল; তেতিয় সকলো দেশতে আকাল হল;1 | হে প্রতে, তেনে নহয়; আপোনাৰ এইবোর কি গোটেই মিচর দেশত হলে আহাৰ আছিল। | ১১ শস্য কিনিবলৈহে আহিছে। আমি সকলো ৫৫ পাছে, যেতিয়া মিচর দেশ গোটইখনতে আকাল | একে অন মানুহৰ পুতেক; আমি যপ মানুষ। হবলৈ ধরিলে, তেতিয়া প্রাবিলাকে আহরর | ১২ অপোনার বীহঁত চোৰাংচোৱা নহয়। তেতিয়া অর্থে ফরৌণর আগত এরাও করিলে; তাতে | তেও সিবিলাকক কলে, নহয় নহয়, ততে দেশর ফরৌণে সকলে মিচরীয়বিলাকক কলে, তোমা | ১৩ উলতা চাবলৈহে আহিছাঁক। সিবিলাকে লোকে যোচের ওচৰলৈ যোৱা; তেওঁ যিহকে কলে, আপোনাৰ এই বীহঁত আমি বার ভাই; ৫৬ কয়, তাকে করিবাক। তেতিয়া, গোটেই দেশত কননি দেশত থকা একে জন মানুহরে পুতেক; আকাল হল, যোচেৰুে সকলো ঠাইৰ কাল দেখোক, আমার সরুটো বোপাই লগত এতি বোর যেলি, মিচরীয়াবিলাকক শস্য বেচিবলৈ | ১৪ য়াও আছে, আৰু এটা হলে নাই। তেতি ধরিলে; আৰু মিচৰ দেশত আকাল বড় টন যোচেফ সিবিলাকক আকৌ কলে, ময় ততক ৫৭ হল। পাছে সকলো দেশৰ মানুহবিলাকে শসা চোৰাংচোৱা বুলি যে কৈ, তত সেরেই হত; কিনিবর নিমিত্তে, মিচৰ দেশলৈ যোচের | ১৫ ইয়াৰেই ইতর পরী করা হয়। ওচৰলৈ আহিল; কিয়নো গোটেই পৃথিবীত | প্রাণর শপথ, তহঁতৰসৰুষের ইয়ালৈ নাহিলে, অকাল বড় টান হৈছিল। তহঁত এই ঠাইৰ পৰা ওলাই যাব নোৱাৰিবি
